นางฟ้าของมาเฟีย

บทร้อยสี่สิบเก้า

ประตูห้องใต้ดินเปิดออก และฉันก็เดินออกมาด้วยสีหน้าขยะแขยงและโกรธแค้น "เรามาเริ่มกันเลยไหม" ฉันพูดพลางทรุดตัวลงนั่ง มองโซอี้ที่ดิ้นรนอยู่ในเชือกที่มัดข้อมือของเธอ ซึ่งถูกยกขึ้นเหนือศีรษะและห้อยต่องแต่งอยู่เหนือห้องขัง

"รู้สึกยังไงบ้างที่ได้ลิ้มรสยาของตัวเอง? ตอนนี้รู้สึกผิดกับสิ่งที่แกทำลงไปบ้างหรือย...