Read with BonusRead with Bonus

บทร้อยสี่สิบหก

"ไปกันเถอะ" ซินเอ่ยชวน แววตาของเขาส่งสัญญาณถึงค่ำคืนอันเร่าร้อนที่รออยู่ และเมื่อลมหายใจฉันสะดุด ฉันก็หนีบต้นขาเข้าหากันแน่น พยายามสะกดกลั้นอารมณ์

ฉันพยักหน้าเห็นด้วยเพราะไม่ไว้ใจเสียงตัวเอง เขาจับมือฉันไว้ แล้วเราทั้งคู่ก็เดินออกจากห้องไป แต่ฝีเท้าฉันหยุดลงเมื่อเราใกล้ถึงลิฟต์ ซินมองฉันด้วยท่าทางงุ...