Read with BonusRead with Bonus

บทร้อยสี่สิบห้า

หนึ่งสัปดาห์แล้วนับตั้งแต่มื้อค่ำกับครอบครัว และซินก็หายหน้าหายตาไปเลย เขาคอยหลบหน้าฉันตลอด เขาตื่นก่อนฉันและกลับมาหลังจากฉันหลับไปแล้ว ฉันไม่รู้จะคิดยังไงดีเลยคิดว่าจะเผชิญหน้ากับเขา แต่เขากลับพูดแค่ว่า "เย็นนี้ผมอยากให้คุณตามผมไปที่หนึ่ง แต่งตัวเป็นทางการก่อนออกจากห้องนะ"

ฉันไม่อยากคิดมากเรื่องพฤต...