Read with BonusRead with Bonus

บทร้อยสามสิบเจ็ด

พวกเราเดินออกมาจากบ้าน แล้วผมก็เกือบจะชนเข้ากับโซอี้ที่กำลังเดินเข้ามา เธอขมวดคิ้วมองพวกเรา "ทำไมพวกเธอถึงรีบร้อนกันนักล่ะ" เธอถามซาแมนธา

"อ๋อ เราต้องไปจัดการธุระนิดหน่อยน่ะ" ซาแมนธาตอบ

ผมไม่มีเวลามาคุยเล่นกับพวกเธอ เลยพยายามจะเดินผ่านไป แต่แล้วก็รู้สึกถึงมือที่แอบมาสัมผัสโดนมือผมอย่างจงใจยั่วยวน ผม...