Read with BonusRead with Bonus

บทร้อยสามสิบสอง

มุมมองของซิน

หลายวันผ่านไปจนครบสัปดาห์ ผมจมตัวเองอยู่ในกองเหล้าก็เพราะหล่อน ความทรงจำในคืนนั้นยังคงสดใหม่ในใจผม ไม่ยอมเลือนหายไปไหน มันเหมือนภาพฉายซ้ำเป็นร้อยๆ ครั้ง ผมนี่มันโง่เง่าสิ้นดี

ผมกำหมัดแน่น เล็บจิกลงไปในฝ่ามือจนเลือดหยดลงพื้น

ภาพมันทับอยู่บนตัวหล่อน มือของมันลูบไล้ไปทั่วร่างราวกับเป็นเจ้...