Read with BonusRead with Bonus

บทร้อยยี่สิบแปด

ฉันตื่นขึ้นมารู้สึกเหมือนหัวจะแตกเป็นสองเสี่ยง ฉันยกมือขึ้นกุมหัว พยายามบรรเทาอาการปวด ฉันกินยาไม่ได้เพราะกำลังท้องลูกอยู่ ฉันกลั้นหาวแล้วนอนอยู่บนเตียงต่อไป พลางคิดหาวิธีที่จะทำให้ซาแมนธากับโซอี้เชื่อและยอมช่วยฉัน

ฉันรออย่างใจเย็นให้ซาแมนธาเข้ามาเหมือนที่เธอทำมาตลอดสัปดาห์ที่แล้ว ชั่วโมงหนึ่งผ่านไ...