นางฟ้าของมาเฟีย

บทร้อยยี่สิบ

ตอนนั้นเป็นเวลาเก้าโมงเช้า ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ กำลังเดินออกจากห้องน้ำโดยมีผ้าขนหนูพันกายอยู่ผืนเดียว ส่วนซินนอนอยู่บนเตียง มือถือโทรศัพท์ เขายังไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองขณะเอาแต่ก้มหน้าก้มตาพิมพ์ข้อความ

“ว้าว ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองล่องหนไปเลยแฮะ สงสัยจะไม่มีเสน่ห์ดึงดูดพอสินะ” ฉันแกล้งพูดหยอก พลางยืน...