Read with BonusRead with Bonus

บทร้อยเก้า

หลังอาหารเย็น เรายังนั่งเล่นกันอยู่ที่โต๊ะอาหาร ฉันยังคงนั่งอยู่บนตักของซินเพราะเขาไม่ยอมปล่อยฉัน ตอนนั้นเองที่ฉันรู้สึกปวดหน่วงๆ ตรงท้องน้อย และรู้ว่าตัวเองอั้นต่อไปไม่ไหวแล้ว ไม่อย่างนั้นคงได้ฉี่ราดแน่ๆ ซึ่งมันคงน่าอายขายหน้ามากๆ

ฉันพยายามแกะมือของซินที่โอบรอบเอวฉันออก แต่เขากลับยิ่งกอดแน่นขึ้น ไม...