Read with BonusRead with Bonus

บทร้อยที่หนึ่ง

และแล้วฉันก็มาอยู่บนเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวของตระกูลวิโอเลนต้า นั่งอยู่ข้างที่นั่งว่างเปล่าของซิน ฉันสูดหายใจลึก พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินเดินมาถามว่าฉันต้องการอะไรไหม ฉันยิ้มขอบคุณให้เธอก่อนจะตอบ

“ขอน้ำส้มแก้วหนึ่งกับผลไม้หั่นเต๋าค่ะ”

หลังจากทานเสร็จ ฉันก็เผลอหลับไป และถูกปลุกให้ตื่นด้วยริมฝีปากของซ...