Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 97: เซลีนา

สายตาฉันกระตุกไปมองผู้หญิงคนนั้น ดวงตาของเธอเบิกค้างและไร้ชีวิต กาเบรียลลาเดินเข้ามาหาฉันขณะที่ฉันยืนพิงกำแพงเพื่อพยุงตัว "ดิฉันจะดูแลคุณแม่ของคุณเองค่ะ คุณหนู ไปดูแลคนของคุณเถอะค่ะ"

กาเบรียลลากำลังร้องไห้ ฉันมองสลับระหว่างเธอกับแม่ ซึ่งมีสีหน้าตื่นตระหนก แม่กอดไคลีย์ที่กำลังดิ้นรนไว้แน่น "แม่คะ ไปก...