Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 257: เมลินา

เขาเอนตัวข้ามฉันก่อนแล้วปิดไฟ ฉันไม่ว่าอะไร ถ้าความมืดทำให้เขาพูดง่ายขึ้น ฉันก็โอเค “หล่อนมันนางตัวแสบ” เขานิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง ฉันจึงให้เวลาเขา “หล่อนขายฉันให้พวกผู้ชายที่ชอบเด็กเล็ก แล้วต่อมาก็ขายให้พวกที่ชอบเด็กโตขึ้นหน่อย หล่อนเป็นหายนะเละเทะเท่าที่ฉันจำความได้ ไม่ใช่คนที่จะเป็นแม่ได้เลย”

ฉันจิก...