Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 227: ออสติน

เมื่อผมลงหมึกบนผิวของเธอ ผมเข้าสู่โลกอีกใบที่โลกปกติดูเหมือนเป็นเพียงความฝัน สมาธิทั้งหมดของผมจดจ่ออยู่กับเนื้อหนังใต้ปลายนิ้วของผม การสักเป็นการหลบหนีจากความจริงของผมเสมอ แต่กับเธอมันต่างออกไปในหลายๆ ด้าน ความนุ่มนวลของผิวเธอ การสั่นไหวที่บางครั้งวิ่งผ่านหลังและไหล่ของเธอ และเสียงของเธอที่มีเอกลัก...