Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 222: ออสติน

ร่างของเธอสั่นสะท้านขึ้นมาอีกระลอก ผมจึงให้เวลาเธอครู่หนึ่งเพื่อควบคุมตัวเอง ในที่สุดเธอก็สูดหายใจเข้ายาวลึกแล้วตัวเกร็ง ห้องนี้หนาวและผิวเนื้อของเธอมีขนลุก ผมหยิบผ้าห่มผืนหนึ่งจากชั้นวางเตี้ยๆ ที่ผมใช้เก็บของ ผมคลุมให้เธอตั้งแต่สะโพกลงไป "ผ่อนคลายหน่อยสิ มันจะได้ไม่เจ็บมาก" ผมพูดก่อนที่จะทันห้ามคำพ...