Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 16

ทีแรกผมจำเสียงไม่ได้

"แม็ค ได้โปรด"

เพนนี แดนดริดจ์นี่เอง "เป็นอะไรไป เพนนี" ผมถามเธอเบาๆ เสียงเธอฟังดูสิ้นหวัง และนั่นช่วยให้ความคิดที่ยังมึนงงของผมเริ่มแจ่มชัดขึ้น

"ฉันอยากให้นายมารับหน่อย" เธอพูดทั้งน้ำตา พยายามหอบหายใจไปด้วย

ไม่ดีแน่ และผมเริ่มคิดใหม่เรื่องการโบกปูนฝังไอ้ผัวเก่าของเธอแล้วสิ

"โอเ...