Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 120: โซเฟีย

ฉันปวดฉี่จนทนไม่ไหวแล้ว ความกระหายน้ำ ความหิว และแขนที่ปวดเมื่อยไม่สำคัญอีกต่อไป เพราะตอนนี้กระเพาะปัสสาวะของฉันมาก่อน ถ้าพวกมันฆ่าฉัน มันก็คงสมควรเมื่อฉันฉี่เต็มพื้นไปหมด โธ่ พวกมันคงชินแล้วล่ะ

ฉันไม่มีทางรู้เวลา อะไรที่ดูเหมือนเป็นชั่วโมงก็คงเป็นแค่นาที ฉันน่าจะยิงใส่ดากเกอร์ตอนที่มีโอกาส ฉันจ้อง...