Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 11

เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ

ฉันขบกรามพูดเตือน “ฉันไม่ชอบพูดซ้ำ และฉันจะไม่แจ้งความถ้าคุณไปเสีย เดี๋ยวนี้”

รอยยิ้มของเขาหายไป “ถ้ามันทำให้คุณสบายใจขึ้น ก็ชักปืนออกมาสิ”

ฉันหลับตาอย่างหัวเสีย ก่อนจะนึกได้ว่าทำอะไรลงไปแล้วลืมตาขึ้นอีกครั้ง ปืนของฉันไม่ใช่ปัญหา ไอ้กล้ามแขนล่ำบึ้กของเขานั่นต่างหาก คนที่พัวพันกั...