Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 392

"ไม่...อาเรียนน่า...ไม่ใช่แบบนั้น..."

"มันเหมือนว่าไม่มีขอบเขตระหว่างเธอสองคนเลย ฉันไม่ชอบเลย ฉันไม่ชอบที่เธอทิ้งทุกอย่างแล้ววิ่งไปหาเธอทุกครั้งที่เธอโทรมา แต่เมื่อฉันโทรหาเธอ ฉันต้องรอ ฉันต้องสงสัย..."

เธอหายใจติดขัดขณะที่พยายามกลั้นน้ำตา เธอไม่สามารถพังทลายได้ ยังไม่ใช่ตอนนี้ ยังไม่จนกว่าเธอจะพู...