บทที่ 3
อารีอานน่าพลิกตัวไปมาตลอดทั้งคืน ไม่อาจข่มตาหลับลงได้เมื่อในหัววนเวียนไปด้วยความคิดน่าหนักใจมากมาย
เรื่องที่น้องชายของเธออยู่โรงพยาบาลและเธอยังไม่ได้ไปเยี่ยมเขาสักทีกัดกินมโนธรรมของเธออย่างหนัก
ความคิดที่ว่าพ่อของเธอพยายามจะเอาเปรียบเธอเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองอยู่เรื่อยๆ ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจและว้าวุ่น
และเหนือสิ่งอื่นใด จิตใจของเธอก็อดไม่ได้ที่จะหวนนึกถึงแซนเดอร์ ชายผู้ทำให้หัวใจเธอแตกสลายเป็นล้านชิ้น
ภาพสายตาเย็นเยียบที่เขามองมายังเธอ ดวงตาคู่นั้นลุกโชนด้วยความโกรธแค้นอย่างเห็นได้ชัด ตามหลอกหลอนอารีอานน่าไม่หยุดหย่อน
ถึงกระนั้น เหตุผลของความโกรธนั้นเธอก็ยังคงไม่เข้าใจมาจนถึงทุกวันนี้
อย่างไรก็ตาม เธออดสังเกตไม่ได้ว่าสายตาของเขาอ่อนลงเพียงใดเมื่อมีปฏิสัมพันธ์กับผู้หญิงที่อยู่กับเขา หญิงผมบลอนด์ที่ดูเหมือนจะดึงดูดความสนใจของเขาไปเสียหมด
เธอหลับตาแน่น ขุ่นเคืองใจที่ความคิดของเธอยังคงวนเวียนอยู่กับผู้ชายที่ทิ้งเธอไปอย่างไม่ใยดีราวกับเศษขยะกลางถนน
ด้วยความตั้งใจที่จะไม่ให้ความสำคัญกับเขาอีกต่อไป เธอย้ำเตือนตัวเองว่าเขาไม่มีค่าพอ
แม้เวลาจะผ่านไปถึงสองปี เธอก็พบว่าตัวเองยังต้องพร่ำบอกตัวเองเช่นนี้อยู่ทุกค่ำคืน
เมื่อรุ่งสางมาถึง อารีอานน่าลากสังขารตัวเองลงมาชั้นล่าง ที่ซึ่งเธอพบพ่อแม่ของเธอ ไซมอนและมาร์กาเร็ต จอห์นสัน นั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น
ใบหน้าเศร้าสร้อยและการพูดคุยกันเสียงเบาของพวกเขาส่งสารชัดเจนว่ามีบางอย่างผิดปกติ
อารีอานน่าเดินเข้าไปหาพวกเขาและเอ่ยถาม
"สวัสดีค่ะ...."
เสียงกระซิบกระซาบของพวกเขาสิ้นสุดลงทันทีเมื่อทั้งคู่หันหน้ามามองอารีอานน่าพร้อมกัน
"มีเรื่องอะไรรึเปล่าคะ" เธอถาม แสร้งทำเป็นสนใจจริงๆ
ทว่าลึกๆ แล้วเธอรู้คำตอบดี
ไซมอนเหลือบมองเธออย่างระแวดระวัง ท่าทางของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง แต่เขาก็ยังคงเงียบ
เป็นมาร์กาเร็ตที่ในที่สุดก็พูดขึ้น เสียงของเธอเจือความกังวล
"มีเรื่องเกิดขึ้นกับคุณแฮร์โรลด์ แฮร์ริสันน่ะ" เธอบอกอารีอานน่า ถ้อยคำเต็มไปด้วยความวิตก
"จริงเหรอคะ" อารีอานน่าแสร้งทำเป็นประหลาดใจขณะนั่งลง ปกปิดความรู้ของเธอเกี่ยวกับสถานการณ์นั้น
มาร์กาเร็ตพูดต่อ "ใช่ มีคนไปแฉเรื่องชู้สาวของคุณแฮร์ริสันให้ภรรยาเขารู้ แล้วตอนนี้ชีวิตแต่งงานของพวกเขาก็กำลังจะพังทลายลง"
ท่าทีตกใจจอมปลอมของอารีอานน่ายังคงอยู่
"โอ้ ฉันไม่รู้เรื่องเลย..."
ในความเป็นจริง อารีอานน่าเป็นคนวางแผนเรื่องทั้งหมดเอง
อารีอานน่ายิ้มเยาะกับตัวเอง
เขาสมควรโดนแล้ว
อารีอานน่าใช้เครือข่ายของเธอเพื่อสืบหาเรื่องการนอกใจของแฮร์โรลด์
เขาเป็นผู้ชายที่เกาะภรรยากิน ในขณะที่เธอทำงานหาเงินมาอย่างเหนื่อยยาก ด้วยความไม่พอใจที่สเตฟานีเป็นใหญ่ในชีวิตคู่ แฮร์โรลด์จึงแสวงหาความสุขจากการมีชู้ ซึ่งทั้งหมดใช้เงินที่ภรรยาหามาอย่างยากลำบาก
จากนั้นอารีอานน่าก็นำส่งหลักฐานให้กับสเตฟานี ภรรยาของเขา
เสียงของมาร์กาเร็ตเคร่งเครียดขึ้นขณะพูดต่อ ดึงอารีอานน่ากลับมาจากภวังค์ความคิด
"ยิ่งไปกว่านั้น บริษัทของคุณแฮร์ริสันตอนนี้กำลังถูกสอบสวนเรื่องการเลี่ยงภาษี พวกเขาตกที่นั่งลำบากมาก และเราคงจะพึ่งพาการสนับสนุนจากพวกเขาไม่ได้อีกต่อไปแล้ว"
อารีอานน่าส่ายหัวอย่างไม่อยากจะเชื่อพ่อแม่ของเธอ
พวกเขาพึ่งพาคนอื่นให้ช่วยเหลือทางการเงินเสมอ แม้กระทั่งพยายามจะขายเธอให้กับชายน่ารังเกียจคนนั้นราวกับว่าเธอเป็นสินค้าชิ้นหนึ่ง
อย่างไรก็ตาม เธอพอใจกับผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น มันเป็นผลลัพธ์ที่สาสมแล้วสำหรับคนเลวทรามเช่นนั้น!
ความเงียบเข้าปกคลุมห้อง
มาร์กาเร็ตสะกิดไซมอนและส่งสัญญาณทางสายตาไปยังอารีอานน่าอย่างแนบเนียน มีการสื่อสารกันเงียบๆ เกิดขึ้นระหว่างพวกเขา
เมื่อรับสัญญาณจากภรรยา ไซมอนก็พยักหน้าเล็กน้อย ด้วยรอยยิ้มอย่างรู้กัน เขาตัดสินใจเปลี่ยนเรื่อง ปัดประเด็นของแฮร์โรลด์ แฮร์ริสัน ทิ้งไป
"เอาล่ะ ช่างเรื่องคุณแฮร์ริสันไปก่อน บางทีมันอาจจะดีที่สุดแล้วที่เราหลีกเลี่ยงการเข้าไปพัวพันกับเขา ใครจะรู้ว่าเราอาจจะเจอปัญหาอะไรถ้าเราเดินหน้าทำข้อตกลงทางธุรกิจนั้น..." ไซมอนเอ่ยขณะลุกจากที่นั่งและเดินมาหาลูกสาว รอยยิ้มอ่อนโยนประดับอยู่บนริมฝีปาก
รอยยิ้มของไซมอน ซึ่งเป็นภาพที่หาได้ยากบนใบหน้าที่ปกติมักจะเคร่งขรึมของเขา ทำให้อารีอานน่าประหลาดใจ
"ในเมื่อลูกสาวพ่อกลับมาแล้วหลังจากไปเป็นปี ทำไมเราไม่มานั่งทานอาหารเช้าด้วยกันล่ะ"
อารีอานน่าสลัดความรู้สึกสงสัยที่ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในใจเธอไม่ได้ ท่าทีที่อ่อนหวานผิดปกติของพ่อดูผิดวิสัย ทำให้เธอระแวงกับการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมอย่างกะทันหันของเขา
"เอ่อ... ได้สิคะพ่อ" อารีอานน่าตอบอย่างระมัดระวัง ยังคงประหลาดใจกับความเป็นมิตรที่ไม่คาดคิดของเขา
ขณะที่พวกเขานั่งลงทานอาหารเช้า ไซมอนก็เริ่มพูดถึงประเด็นนั้นอย่างสบายๆ
"อ้อ อารีอานน่า พ่อเกือบลืมบอกไป วันเกิดครบรอบ 60 ปีของคุณย่าคิงใกล้จะถึงแล้วนะ มันคงจะมีความหมายมากถ้าลูกจะแวะไปเยี่ยมและอวยพรท่านหน่อย"
ความประหลาดใจของอารีอานน่าฉายชัดผ่านคิ้วที่เลิกสูงขึ้น
"คุณพ่ออยากให้หนูไปอวยพรวันเกิดคุณย่าคิงเหรอคะ"
ไซมอนพยักหน้า รอยยิ้มของเขาไม่จางหาย
"ใช่จ้ะ ลูกก็รู้ว่าท่านเอ็นดูลูกมากแค่ไหน ดูแลลูกเหมือนหลานแท้ๆ การแวะไปเยี่ยมเพื่อแสดงความเคารพสักครู่จะมีความหมายกับท่านมาก และใครจะรู้ มันอาจจะนำโอกาสใหม่ๆ มาให้เราก็ได้"
หลังจากการแต่งงานที่เคยเสนอไว้ระหว่างตระกูลคิงกับจอห์นสันล้มเลิกไป การติดต่อสื่อสารทุกรูปแบบระหว่างสองตระกูลก็สิ้นสุดลง
อารีอานน่าสลัดความรู้สึกที่ว่าเจตนาของพ่อลึกซึ้งกว่าแค่การไปเยี่ยมอวยพรวันเกิดธรรมดาๆ ไม่ได้
ครอบครัวของเธอกำลังเผชิญกับสถานการณ์ย่ำแย่ทางธุรกิจ เมื่อสองปีก่อน ตระกูลคิงได้มอบเงินก้อนใหญ่ให้กับตระกูลแจ็กสัน ซึ่งเป็นผลมาจากเงื่อนไขของแซนเดอร์ที่ว่าอารีอานน่าต้องอยู่ให้ห่างจากสายตาเขา
อย่างไรก็ตาม แม้จะพยายามประคับประคองธุรกิจ เงินทุนนั้นก็ช่วยได้เพียงชั่วคราว
ตอนนี้ พวกเขากำลังดิ่งลงเหวสู่วิกฤตเต็มรูปแบบ
"คุณพ่อคะ หนูไปคฤหาสน์ตระกูลคิงไม่ได้หรอกค่ะ หนูขอโทษ" อารีอานน่ากล่าวอย่างหนักแน่น
"แซนเดอร์พูดชัดเจนแล้วว่าเขาไม่อยากเจอหน้าหนูอีก" เธออธิบาย เสียงเจือความรู้สึกผิด
"เมื่อวานหนูเผลอผิดสัญญาไปแล้ว..." เธอหยุดชั่วครู่ รวบรวมความคิดก่อนจะสบตาพ่ออีกครั้ง
"เขาให้เงินเราก้อนใหญ่โดยมีเงื่อนไขว่าหนูต้องอยู่ให้ห่าง หนูจะเมินเฉยต่อความต้องการของเขาแล้วไปบ้านเขาไม่ได้หรอกค่ะ"
ไซมอนกำมีดในมือแน่นขึ้น ความหงุดหงิดของเขาฉายชัด
"อารีอานน่า....." พ่อของเธอเค้นเสียงพูดลอดไรฟัน ไม่พอใจที่เธอไม่เชื่อฟัง
"คุณพ่อคะ ได้โปรด อย่าหวังว่าหนูจะไปที่นั่นเลยค่ะ ไม่ หลังจากที่แซนเดอร์ปฏิบัติต่อหนูเมื่อสองปีก่อน"
คำพูดของอารีอานน่าทิ่มแทงใจไซมอน ความหงุดหงิดของเขากลายเป็นความโกรธ
เขาเงื้อมือทำท่าจะตบเธอ
มาร์กาเร็ตรีบเข้ามาห้ามการเคลื่อนไหวของไซมอนและส่ายหน้าให้เขา
จากนั้นเธอก็พูดกับอารีอานน่าเบาๆ
"แอนนา ลูกเข้าใจผิดแล้วล่ะ พ่อกับแม่ไม่ได้คาดหวังอะไรมากมายจากลูกกับแซนเดอร์หรอก อีกอย่าง แซนเดอร์กับไปเปอร์ ชมิดต์ก็สนิทสนมกันมากในปีที่ผ่านมานี้ แล้วก็มีข่าวลือว่าพวกเขาจะแต่งงานกันเร็วๆ นี้ด้วย ในเมื่อตอนนั้นเขาไม่ต้องการลูก แม่ก็ไม่คิดว่าตอนนี้เขาจะมาสนใจใยดีอะไรลูกแล้วล่ะ"
อารีอานน่าก้มหน้าลง เจ็บปวดกับคำพูดของแม่
"แล้วมันก็อาจจะดีที่สุดแล้วก็ได้" มาร์กาเร็ตพูดต่อ น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นดูแคลน
"หลังจากเรื่องงานแต่งที่ล้มเหลวคราวนั้น แซนเดอร์ก็กลายเป็นเสือผู้หญิงตัวยง ปาร์ตี้ทุกคืน ควงผู้หญิงคนใหม่ไม่ซ้ำหน้า แถมยังพาขึ้นเตียง..." เธอพูดทิ้งท้าย เหลือบมองลูกสาวอย่างตำหนิ โทษว่าเป็นความผิดของเธออยู่ในใจที่ทำให้เสียโอกาสผูกสัมพันธ์นั้นไป
อารีอานน่ากำหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัวเมื่อได้ยินชื่อไปเปอร์ ชมิดต์ เธอสลัดภาพผู้หญิงที่เห็นที่คลับเฮาส์เมื่อวันก่อนไม่ออก
มาร์กาเร็ตรีบเปลี่ยนเรื่อง
"แต่ว่านะ คุณย่าคิงเอ็นดูลูกมาตลอด ตอนนี้ลูกกลับมาแล้ว ลูกก็ควรจะไปเยี่ยมอวยพรท่านหน่อย ใช่ไหมล่ะ บางทีท่านอาจจะช่วยเราได้"
เป็นความจริงที่คุณย่าคิงเอ็นดูอารีอานน่าเป็นพิเศษ
เมื่อสองปีก่อน ตอนที่อารีอานน่าพบคุณย่าคิงล้มหมดสติอยู่ข้างทาง เธอรีบเข้าไปช่วยและโทรเรียกรถพยาบาล
อารีอานน่าอยู่ข้างๆ ท่านจนกระทั่งความช่วยเหลือมาถึง ทำให้หญิงชราซาบซึ้งในน้ำใจและเอ็นดูเธอ
ตั้งแต่นั้นมา พวกเขาก็สร้างความผูกพันอันแสนพิเศษขึ้น คุณย่าคิงดูแลอารีอานน่าเหมือนหลานสาวแท้ๆ และเมื่อแซนเดอร์ตกหลุมรักอารีอานน่าอย่างหัวปักหัวปำ คุณย่าคิงก็ดีใจมาก
ท่านเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลกเมื่อทราบเรื่องการหมั้นหมายของทั้งคู่ มอบทั้งความรักและคำอวยพรให้อารีอานน่าอย่างเต็มเปี่ยม
มาร์กาเร็ตจ้องมองอารีอานน่า ดวงตาเต็มไปด้วยการอ้อนวอนอย่างหมดหนทาง
"อารีอานน่า ได้โปรดเถอะลูก ไปแสดงความห่วงใย พูดจาดีๆ กับท่านหน่อย บางทีลูกอาจจะเกลี้ยกล่อมให้ท่านช่วยพูดถึงเราในทางที่ดีกับครอบครัวท่าน เพื่อที่เราจะได้ฟื้นฟูธุรกิจให้กลับมาดีเหมือนเดิม"
หัวใจของอารีอานน่าหล่นวูบเมื่อตระหนักอีกครั้งว่าสิ่งที่พ่อแม่ของเธอสนใจมีเพียงเงินและเส้นสายเท่านั้น
ความรู้สึกหงุดหงิดระลอกใหญ่ถาโถมเข้าใส่อารีอานน่าขณะมองพ่อกับแม่สลับกัน ทั้งคู่ต่างรอคอยคำตอบอย่างคาดหวัง
เธอรู้ว่าเธออยู่ที่ประเทศนี้ได้ไม่นาน ทุกวันที่เธอยังอยู่ที่นี่ พ่อของเธอก็จะยังคงหาผู้ชายรวยๆ มาให้เธอแต่งงานด้วย และเธอจะไม่มีวันได้พบความสงบสุข
อารีอานน่าถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะตัดสินใจ
"ก็ได้ค่ะ หนูจะไปเยี่ยมคุณย่าคิง"