Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 141

ประตูปิดดังปัง และเสียงฝีเท้าของเขาค่อยๆ หายไป ทิ้งห้องไว้ในความเงียบที่น่าขนลุก

อาเรียน่าลืมตาขึ้น น้ำตาไหลลงแก้มอย่างไม่หยุดยั้ง

เธอร้องไห้โดยไม่มีเสียง ดวงตากว้างจ้องมองที่เพดาน

หัวใจของเธอเจ็บปวด และเธอรู้สึกหนาวจนฟันกระทบกัน

เธอค่อยๆ ขดตัว กอดตัวเองแน่น

ในขณะนั้นเอง เธอเริ่มตั้งคำถามว่าช่ว...