Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 93

ตื่นขึ้นมารับแสงตะวันยามเช้า ฉันแทบจะขยับตัวยืดเส้นยืดสาย ร่างกายค่อยๆ คลายความปวดเมื่อยขณะที่ฉันพยายามเริ่มต้นวันใหม่ เพราะวันนี้เป็นวันที่เราจะออกเดินทางไปฮันนีมูน ฮันนีมูนที่ฉันยังไม่ได้คิดเลยว่าจะไปที่ไหน

“อรุณสวัสดิ์ ที่รัก” เสียงหนึ่งดังขึ้น ดวงตาของฉันมองไปเห็นแอรีส รอยยิ้มประดับอยู่บนริมฝีป...