Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 21

มุมมองของอาธีน่า

ประมาณตีห้าครึ่ง ฉันเพิ่งตื่นขึ้นมา ดวงตาแดงก่ำจากการร้องไห้ทั้งคืน ร่างกายยังเปลือยเปล่าบนเตียง ขยับตัวไม่ได้เมื่อคิดถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน

“ทำไม? ทำไมต้องเป็นฉัน” ฉันพึมพำกับตัวเอง ขดตัวเป็นลูกบอลบนเตียง ร่างกายปวดร้าวจากการที่เชนกระแทกใส่ฉันเมื่อคืน น้ำตาไหลลงอีกครั้งเ...