Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 19

อาหารค่ำน่าจะจบเร็วกว่านี้ไม่ได้แล้ว เพราะตอนนี้ใกล้เวลาสองทุ่มครึ่งแล้วเมื่อทุกคนเริ่มทานของหวานเสร็จ ดวงตาของข้ายังคงจับจ้องไปที่ประตูซึ่งเมทของเราเพิ่งเดินออกไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อน พยายามต่อสู้กับความอยากที่จะวิ่งตามเธอไป

“บ้าเอ๊ย” ข้าคำราม ไม่ชอบใจที่เธอยังไม่กลับมาหลังจากขอตัวออกจากโต๊ะของอัลฟ่...