Read with BonusRead with Bonus

บทแปดสิบเก้า

แคลร์ยิ้มอย่างอ่อนโยนให้โรซี่พลางกุมมือเธอไว้ "ไม่เป็นไร ฉันสบายดี" เธอปลอบโยนพร้อมกับขยับตัวจะลุกขึ้นนั่ง "ฉันหลับไปนานแค่ไหน?"

"ยังไม่นานพอหรอกค่ะ" โรซี่พูดอย่างงอนๆ "แต่ฉันดีใจที่ท่านตื่น จะได้ทานอะไรเสียที" เธอเสริมพลางถอยหลังกลับไป คาดว่าท่านลูน่าจะตามเธอไปด้วย

"ฉันไม่อยากทิ้งลูคัสไป ช่วยเอาชุด...