ชะตากรรมสู่ราชาหมาป่า

บทที่แปดสิบ

แคลร์ค่อยๆ ตื่นขึ้น เธอไม่แน่ใจว่าตื่นขึ้นมาเองหรือมีใครปลุก ตอนแรกที่ได้สติ ภาพที่เห็นก็พร่ามัว ศีรษะหนักอึ้ง

"ตื่นแล้วสินะ" เสียงคุ้นหูดังขึ้น ทำให้เธอสะบัดหน้าพรวดขึ้นด้วยความตกใจ

"โรมัน!" เธอพยายามเอ่ยชื่อ แต่เสียงที่ออกมากลับแหบแห้ง

แคลร์พยายามจะขยับตัว อาจจะเพื่อหนี แต่ก็พบว่าขยับไม่ได้ พอก้มม...