ชะตากรรมสู่ราชาหมาป่า

บทห้าสิบเจ็ด

ตอนแคลร์ตื่นขึ้นมา พระอาทิตย์ก็ตกดินไปแล้ว ข้างนอกมืดสนิท เธอไม่รู้เลยว่าตัวเองหลับไปนานแค่ไหน เพราะจำไม่ได้ว่าเผลอหลับไปได้อย่างไรหรือตอนไหน

แต่สิ่งหนึ่งที่เธอแน่ใจคือผ้าปูที่นอนนั้นว่างเปล่าและเย็นเฉียบ เธออยู่คนเดียว ลูคัสทิ้งเธอไปอีกแล้ว

เขาตั้งใจทำแบบนี้หรือเปล่า? ประเคนความสนใจให้เธอเวลาอยู่...