บทที่สาม
แคลร์
พวกเธอใช้ทางลัดผ่านป่า และไม่นานก็ได้ยินเสียงเชียร์โห่ร้อง หรือว่าอัลฟ่าคิงเสด็จมาถึงแล้ว?
ความอยากรู้ของแคลร์เพิ่มมากขึ้นเมื่อพวกเธอโผล่ออกมาจากแนวต้นไม้มาสู่ถนนส่วนบุคคลกว้างๆ มีเชือกกั้นอยู่สองข้างทางเพื่อกันฝูงชนหญิงสาวที่เนืองแน่น
อันที่จริง พอแคลร์มองใกล้ๆ ก็เห็นว่ามีผู้หญิงวัยกลางคนอยู่สองสามคนด้วย พวกนางก็อยากเป็นคู่ชะตาของอัลฟ่าคิงเหมือนกันหรือ?
ราเชลค่อนข้างไวมาก เธอสามารถเบียดฝูงชนที่กำลังโห่ร้องเข้าไปอยู่หน้าแนวเชือกได้ เพื่อให้พวกเธอเห็นคนที่กำลังเข้าไปข้างในได้ชัดๆ
มีประตูขนาดใหญ่อยู่สุดทางถนนซึ่งนำไปสู่รีสอร์ตอย่างไม่ต้องสงสัย ประตูเปิดออกเป็นครั้งคราว และแคลร์ก็พอจะเหลือบเห็นสวนสวยงามตระการตาเมื่อเธอลองชะโงกมองเข้าไป
“เขามาหรือยัง?” เธอตะโกนถามราเชลผ่านเสียงอื้ออึงของฝูงชนที่กำลังเชียร์ เหมือนกับกลุ่มแฟนคลับสาวๆ ที่รอคอยดาราคนโปรดปรากฏตัว บางคนถึงกับชูป้ายว่า ‘แต่งงานกับฉัน!’
แคลร์หวังว่าเขาจะมาถึงเร็วๆ นี้ เธอไม่ชอบสถานที่เสียงดังแบบนี้เลย
อาจจะไม่ใช่ก็ได้ แต่เธอรู้สึกเหมือนเป็นมนุษย์เพียงคนเดียวที่นี่ มันทำให้เธอรู้สึกอึดอัดและแปลกแยก
“ยังเลย” ราเชลตะโกนตอบ พลางโน้มตัวข้ามเชือกเพื่อมองให้ชัดขึ้น
คนส่วนใหญ่ที่เข้ามานั้นอยู่ในรถยนต์ พวกเธอจึงมองไม่เห็นพวกเขาชัดเจนนัก ถ้าอัลฟ่าคิงขับรถเข้าไปเลยล่ะ? งั้นพวกเธอก็จะไม่ได้เห็นเขาเลยสิ
แต่แคลร์ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้น เพราะทันทีที่เขาขับรถมาถึง เขาก็ก้าวลงจากรถเพื่อทักทายเหล่าสตรีผู้ตื่นเต้นที่ตั้งใจออกมาพบเขาโดยเฉพาะ
เขายังอยู่ห่างจากเธอพอสมควร และแคลร์ต้องโน้มตัวข้ามเชือกเหมือนราเชลและผู้หญิงคนอื่นๆ เพื่อมองดูเขา เธอไม่ได้ยินหรือมองเห็นชัดเจนนัก แต่ดูเหมือนว่าเขาไม่ใช่แค่จับมือทักทายเท่านั้น แต่ยังพูดคุยสั้นๆ กับหญิงสาวผู้โชคดีบางคนด้วย
แคลร์อดไม่ได้ที่จะถูกพัดพาไปกับความกระตือรือร้นของฝูงชน มันง่ายที่จะลืมว่าเธอเป็นมนุษย์และเข้าร่วมกับความตื่นเต้นที่สั่นสะเทือนไปทั่วเหล่ามนุษย์หมาป่ารอบตัวเธอ
ลูคัส
ลูคัส เกรย์ รู้ดีว่าความนิยมของเขาในหมู่มนุษย์หมาป่าในอาณาเขตของตนนั้นค่อนข้างแปลกสำหรับอัลฟ่าคิง แต่เขารักประชาชนของเขา เขาไม่ถือสา เขารู้ว่าเรื่องนี้จะดำเนินต่อไปจนกว่าเขาจะได้คู่ครอง และเนื่องจากเขายังไม่มีความคืบหน้าในการตามหาคู่ครองของตนเลย เขาก็อาจจะเพลิดเพลินกับความสนใจนี้ไปก่อนก็ได้
แต่เขาก็กำลังตามหาคู่อย่างจริงจัง เพราะเขาต้องการลูน่าควีนเคียงข้างเพื่อช่วยปกครองและขยายอาณาเขตของเขา ไม่ต้องพูดถึงว่าความคาดหวังที่เขาจะพบคู่ครองนั้นพุ่งสูงถึงขีดสุด ไม่ใช่แค่ในอาณาเขตของเขาเท่านั้น แต่ในอาณาเขตมนุษย์หมาป่าอื่นๆ ด้วย
ในฐานะอัลฟ่าคิงที่อายุน้อยที่สุดในปัจจุบัน เขาอยู่ในจุดที่ดีที่สุดที่จะเติบโตให้มีพลังและอิทธิพลมากยิ่งขึ้น อัลฟ่าคิงคนอื่นๆ ต้องการให้ลูกสาวของตนเป็นคู่ครองของเขาเพื่อเสริมสร้างพันธมิตรระหว่างอาณาเขต
แต่ลูคัสจะไม่เลือกใครก็ได้มาเป็นคู่ครองของเขา จะต้องเป็นคู่ชะตาของเขาเท่านั้น เขารู้ว่ามนุษย์หมาป่าจำนวนมากไม่มีความอดทนพอที่จะตามหาคู่ชะตาของตน หรือลงเอยด้วยการตกหลุมรักคนอื่น ซึ่งก็ไม่เป็นไร แต่การตัดสินใจส่วนตัวของเขาคือจะไม่จับคู่กับใครอื่นนอกจากสตรีผู้ถูกลิขิตมาเพื่อเขา
คู่ชะตาของเขาจะเชื่อมโยงกับจิตวิญญาณของเขา และเขาจะรู้ทันทีที่เห็นนาง ในตอนนี้ เขาจะโบกมือและยิ้มให้กับเหล่ามนุษย์หมาป่าสาวๆ ที่เนืองแน่นซึ่งแย่งชิงความสนใจจากเขา แต่โชคไม่ดีที่ไม่มีใครเป็นคู่ชะตาของเขาเลย
เขาไม่ได้หวังว่าจะพบนางที่นี่ตั้งแต่แรก เขาเคยไปเยือนเมืองต่างๆ มากมายในอาณาเขตของเขาซึ่งการต้อนรับการปรากฏตัวของเขานั้นยิ่งใหญ่กว่านี้มาก แต่เขาก็ยังไม่พบคู่ครองของตน ไม่มีทางที่เขาจะพบนางที่นี่...
ครึ่งทางของถนนที่มุ่งหน้าสู่ทางเข้ารีสอร์ต จู่ๆ ลูคัสก็ยืนนิ่งสนิทและมองข้ามไปยังอีกฝั่งของถนน
สิ่งนี้ทำให้เกิดเสียงพึมพำและกระซิบกระซาบ ฝูงชนที่กำลังเชียร์ต่างสงสัยว่าอะไรทำให้อัลฟ่าคิงของพวกเขาทำท่าทางแปลกประหลาดเช่นนั้น
ลูคัสรู้ว่าเขากำลังจ้องมองสตรีที่ดึงดูดความสนใจของเขาเขม็งเกินไป แต่เขาก็ห้ามตัวเองไม่ได้ นางเป็นคนเดียวที่ไม่ได้กรีดร้องจนคอแทบพัง นางเพียงแค่ยืนและจ้องมองตอบกลับมาที่เขาด้วยความรู้สึกคล้ายสับสนและประหม่าในดวงตาสีเขียวอ่อนคู่นั้น
มีความรู้สึกแปลบประหลาดแล่นผ่านสันหลังของลูคัส และหัวใจของเขาก็เต้นไม่เป็นส่ำ ไม่มีใครบอกเขาว่ามันจะรู้สึกอย่างไรเมื่อเขาพบคู่ชะตาของตน เพราะมันแตกต่างกันไปในแต่ละคน แต่เขารู้โดยไม่ต้องสงสัยเลยว่าหญิงสาวที่สบตากับเขาอยู่คือ...
คู่ชะตาของเขา...
เขาไม่อยากจะเชื่อเลย คนคนเดียวที่เขาตามหามานานแสนนาน อยู่ตรงหน้าเขาตลอดเวลานี่เอง
เขารีบสาวเท้าตรงไปยังทิศทางของนางทันที เหล่าองครักษ์ที่ยืนอยู่รอบตัวเขาขมวดคิ้วกับการกระทำที่แปลกประหลาดนี้ ฝูงชนทั้งหมดมองจากอัลฟ่าคิงของพวกเขาไปยังหญิงสาวที่ดึงดูดความสนใจของเขาแล้วมองกลับมาอีกครั้ง - เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ความตื่นเต้นท่วมท้นลูคัสขณะที่เขาก้าวข้ามถนนอย่างเร่งรีบไปยังอีกฝั่ง แต่ในไม่ช้า ความรู้สึกกวนใจเล็กๆ ก็เริ่มรบกวนเขา และยิ่งเขาเข้าใกล้คู่ชะตาของตนมากเท่าไหร่ ความรู้สึกเป็นลางร้ายก็ยิ่งแย่ลงเท่านั้น
ความรู้สึกแปลบประหลาดที่สันหลังเหมือนถูกราดด้วยน้ำเย็นจัด แต่หัวใจของเขากลับเต้นรัวเร็วยิ่งขึ้น เขาไปถึงตัวนางและประคองใบหน้าของนางไว้ในมือ แววตาเปี่ยมหวังก่อนหน้านี้ในดวงตาของเขาดับวูบลง
“แม่งเอ๊ย เป็นแค่มนุษย์” เขากระซิบอย่างเดือดดาล ความโกรธเกรี้ยวเข้ามาแทนที่ความตื่นเต้นก่อนหน้าของเขา
นี่ต้องเป็นเรื่องตลกบ้าๆ แน่