ชะตากรรมสู่ราชาหมาป่า

บทที่ยี่สิบสี่

แคลร์กัดกระพุ้งแก้มด้านใน รู้สึกว้าวุ่นใจแต่ไม่ยอมถอย ดวงตาของเธอเป็นประกายขณะยั่วยุลูคัส "คุณทำแบบนั้นไม่ได้หรอก" มันอาจเป็นคำพูดที่แย่ที่สุดเท่าที่จะพูดได้ แต่เธอก็ไม่อาจถอนคำพูดกลับคืนได้แล้ว

ลูคัสรู้สึกขบขันกับท่าทีนี้ "นี่ยังไม่เรียนรู้อีกเหรอ" เขาถามพลางปล่อยเธอ "เราจะไปทานมื้อเที่ยงกันตอนนี้...