ชะตากรรมสู่ราชาหมาป่า

บทที่สิบห้า

แคลร์ค่อยๆ ตื่นขึ้น ขมวดคิ้วขณะที่สติค่อยๆ กลับคืนมา เธอกะพริบตาเปิดขึ้นแล้วหรี่ตาทันทีเพราะแสงจ้า

เธอมองเพดาน ขมวดคิ้วกับความคุ้นเคยนั้น ความทรงจำก่อนหน้านั้นเลือนรางไปบ้าง ทำให้เธอสับสนอยู่ครู่หนึ่ง

ลูคัสผ่อนลมหายใจที่เขาไม่รู้ตัวว่ากลั้นไว้ “งีบหลับสบายไหม” เขาถามเสียงเบา

ศีรษะของแคลร์หันขวับไปมอ...