บทที่ 4
ผมพาตัวเองมาเจอกับเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย?
ตอนที่มาร์ตินโทรหาผมเรื่องลูกสาวเขา ผมนึกว่าจะเจอเด็กเหลือขอหน้าบึ้งที่ดูมีปมในใจ และต้องทนอยู่กับหน้าร้อนที่แสนยาวนานน่าเบื่อ แต่สิ่งสุดท้ายที่ผมคาดคิดคือเด็กเหลือขอสาวสวยหุ่นเป๊ะจนผมจินตนาการว่าได้ฟาดเธอในทุกท่าเท่าที่จะเป็นไปได้ไปแล้ว ให้ตายสิ หน้าร้อนนี้คงจะยาวนานโคตรๆ
ผมเหลือบมองกลับเข้าไปข้างใน เห็นหัวทุยๆ กับร่างเล็กๆ ของเธอยังคงนั่งอยู่ที่โต๊ะ ทำหน้ามุ่ยเพราะถูกบังคับให้กินอาหารให้หมด ผมไม่ได้พยายามจะทำตัวงี่เง่าหรอกนะ ถึงแม้จะปฏิเสธไม่ได้ว่าการออกคำสั่งแล้วเห็นเธอทำตามมันทำให้ผมของแข็งก็เถอะ แล้วเสียงครางที่เธอหลุดออกมาตอนผมพูดคำว่าแด๊ดดี้แล้วขู่ว่าจะตีก้นนั่นอีก ให้ตายเหอะ
ผมใช้มือลูบหน้าตัวเอง บังคับให้ตัวเองละสายตาแล้วนั่งลงบนเก้าอี้เอนหลังตัวใหญ่ตัวหนึ่ง พยายามสะกดไอ้ที่มันแข็งโด่อยู่ให้สงบลง เซดีเดินมานั่งข้างๆ ผม ผมลูบหัวนุ่มๆ ของมัน ผมพยายามจะไม่ลำเอียงกับสัตว์ในไร่ แต่เซดีเป็นหมาที่ดีที่สุดเท่าที่ผมเคยมีมาจริงๆ อดไม่ได้ที่จะแสดงความเอ็นดูมันเป็นพิเศษหน่อย
พอได้ยินเสียงเก้าอี้ครูดกับพื้น ตามด้วยเสียงก๊อกแก๊กของจานชามที่ถูกเก็บใส่ในอ่างล้างจาน ผมก็กัดปากกลั้นยิ้ม ดูเหมือนว่าบางคนจะไม่ได้ดื้อรั้นอย่างที่ตัวเองคิดเท่าไหร่
"กินหมดแล้วค่ะ ท่านเจ้าชีวิตเจ้าชีวิต" ผมได้ยินเสียงเธอบ่นอุบขณะที่เอาจานใส่เครื่องล้างจาน
การได้ยินเธอเรียกผมว่านายท่านทำให้ไอ้จ้อนผมแข็งเป็นเหล็กอีกครั้ง ผมครางอย่างเจ็บปวดแล้วมองพระอาทิตย์ตกดิน บอกตัวเองว่ามันแค่สามเดือนเท่านั้น ผมทนอยู่กับผู้หญิงสาวที่สวยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมาเก้าสิบวันได้น่า เซดีมองผมราวกับอ่านใจออก ผมสาบานได้เลยว่ามันเหมือนกำลังหัวเราะเยาะผมอยู่
"แกไม่ต้องมาเริ่มเลยนะ" ผมบอกมัน พลางลูบหัวมันอีกที "ฉันรับมือผู้หญิงพยศสองคนไม่ไหวหรอก"
พอได้ยินเจมี่ขึ้นไปชั้นบน ผมก็รอสักสองสามนาทีแล้วตามขึ้นไป ประตูห้องเธอปิดอยู่ตอนผมเดินผ่าน ผมหยุดนิ่งอยู่หน้าประตู ลังเลว่าควรจะเคาะแล้วพูดอะไรสักหน่อย หรือแค่เข้าห้องนอนไปเลย ร่างกายผมเกร็งไปทั้งตัวเมื่อได้ยินเสียงครางแบบผู้หญิงมากๆ ดังมาจากข้างใน สัญชาตญาณล้วนๆ ทำให้ผมเอนตัวเข้าไปใกล้แล้วแนบหูชิดประตูมากขึ้น เสียงครางอีกครั้ง คราวนี้ดังกว่าเดิม และไม่ต้องสงสัยเลยว่ายัยเด็กแสบนั่นกำลังทำอะไรอยู่ในห้อง ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหล่อนกำลังช่วยตัวเองอย่างโจ่งแจ้งในบ้านผมตั้งแต่คืนแรกที่มาถึง!
ก่อนที่ผมจะรู้ตัวว่ากำลังทำอะไร กางเกงผมก็ถูกปลดกระดุม และแก่นกายที่แข็งเป๊กก็อยู่ในมือผมแล้ว มันชุ่มไปด้วยน้ำหล่อลื่นและพร้อมจะแตกเต็มที่ เสียงครวญครางเบาๆ และเสียงครางของเธออื้ออึงอยู่ในหัวขณะที่ผมกำไอ้จ้อนตัวเองแล้วเริ่มชักมันด้วยจังหวะเร็วๆ ที่ออกแบบมาเพื่อให้ผมเสร็จเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
หัวผมเต็มไปด้วยภาพของเจมี่ ร่างเล็กตึงแน่นของเธอโก้งโค้งรองรับไอ้จ้อนของผมอย่างเด็กดี อ้อนวอนให้ผมกระแทกเธอแรงขึ้นอีก
เสียงครางของดังขึ้นเรื่อยๆ ผมรู้ว่าเธอใกล้จะถึงแล้ว
ไม่ต้องห่วงนะ ที่รัก ผมก็ใกล้จะถึงพร้อมคุณแล้ว
ผมชักไอ้จ้อนแรงขึ้น การเคลื่อนไหวของผมเกือบจะรุนแรง ผมต้องการปล่อยน้ำออกมาอย่างที่ไม่เคยต้องการอะไรมาก่อน ยัยเด็กนี่ทำให้ผมแทบบ้า ผมนึกภาพเธออยู่บนเตียง นั่งยองๆ บนส้นเท้า เข่าแยกกว้าง ช่วยตัวเองที่กลีบสาวแฉะๆ ของเธอขณะที่คิดถึงผม ผมจินตนาการว่าบุกเข้าไปในห้อง พรวดเข้าหาเธอจากด้านหลัง กระแทกไอ้จ้อนเข้าไปในตัวเธอขณะที่ใช้แขนรวบรอบอกเธอไว้ บังคับให้เธอรับทุกนิ้วของผมเข้าไปจนสุดขณะที่เธอกรีดร้องเรียกชื่อผมและเสร็จสมอย่างรุนแรงรอบลำของผม
ร่างกายผมเริ่มเกร็ง ลูกอัณฑะผมบีบตัว ผมรู้ว่าอีกแค่ไม่กี่วินาที เธอหลุดเสียงกรีดร้องอู้อี้ออกมาก่อนจะคราง "แฮงค์" ออกมาอย่างหอบกระเส่า และผมก็ไปถึงจุดสุดยอดทันทีที่ได้ยิน ผมป้องมือครอบส่วนหัวของไอ้จ้อน จินตนาการว่ามันคือช่องสวาทหวานๆ ของเธอ แล้วก็เสร็จอย่างรุนแรงจนต้องขบกรามแน่นเพื่อไม่ให้คำรามออกมาเหมือนไอ้มนุษย์ถ้ำบ้าๆ ไอ้จ้อนผมกระตุกตามแรงฉีดแต่ละครั้ง ปล่อยน้ำเชื้อร้อนๆ เหนียวข้นเต็มมือผม และทั้งหมดที่ผมคิดได้คือการเติมเต็มโพรงสวาทเล็กๆ ของเธอด้วยน้ำเชื้อของผม การตีตราจองร่างเล็กๆ ที่พร้อมจะอุ้มท้องนั่นให้เป็นของผม ภาพสุดท้ายที่ลอยเข้ามาในหัวคือภาพเจมี่ที่ท้องแก่มากๆ กำลังอยู่ในท่าคลานสี่ขาขณะที่ผมดึงผมเธอแล้วกระแทกเธออย่างหนักหน่วงจากด้านหลัง
ความคิดบ้านั่นมันมาจากไหนวะ?
ผมสลัดภาพนั้นออกจากหัวแล้วยัดไอ้จ้อนกลับเข้ากางเกง กำลังจะเดินไปห้องตัวเองเพื่ออาบน้ำ ก็ได้ยินเสียงนุ่มๆ ของเธอจากอีกฝั่งของประตู
"แฮงค์? นั่นคุณเหรอคะ?"
ผมแทบไม่มีเวลาติดกระดุมกางเกงให้เรียบร้อยก่อนที่เธอจะเปิดประตูออกมา เธอมองเงยหน้ามองผมด้วยดวงตาเบิกกว้าง ใบหน้าและหน้าอกแดงก่ำอย่างน่ามองที่สุด หากมีความสงสัยใดๆ ในใจผมเกี่ยวกับสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ มันก็หายไปหมดเมื่อผมเห็นสีหน้าที่บ่งบอกว่าเพิ่งเสร็จสมอย่างหนักหน่วงมาหมาดๆ ดวงตาสีน้ำตาลของเธอยังคงฉ่ำเยิ้มเล็กน้อย และเธอหลบตาไม่ยอมสบตาผม
ผมหันมือเพื่อไม่ให้เธอเห็นว่ามันเปรอะไปด้วยน้ำเชื้อแล้วยิ้มให้เธอน้อยๆ "โทษที ไม่ได้ตั้งใจจะรบกวน แค่อยากจะบอกว่าถ้าต้องการอะไร ก็บอกได้เลยนะ พรุ่งนี้เช้าผมจะปลุกแต่เช้าหน่อยเพื่อเริ่มงาน"
เธอพยักหน้า เหลือบตามองผมแวบหนึ่งก่อนจะหลบตาไปอีกครั้ง ผมต้องใช้ความอดทนทั้งหมดที่มีเพื่อไม่ให้ร่นระยะห่างระหว่างเราแล้วสานต่อสิ่งที่เราทั้งคู่เพิ่งเริ่มต้น แต่ผมก็ไม่ได้ทำ ผมสงสัยจริงๆ ว่านั่นคือสิ่งที่มาร์ตินคิดไว้ในใจตอนที่เขาโทรหาผมแล้วขอให้ช่วยดัดนิสัยลูกสาวตัวแสบของเขารึเปล่า ผมนึกภาพการโทรศัพท์ครั้งนั้นออกเลย เออ มาร์ติน ทุกอย่างเยี่ยมไปเลย ผมฟาดความพยศนั่นออกจากตัวลูกสาวสุดที่รักตัวน้อยๆ ของคุณจนหมดสิ้นแล้ว ผมปราบยัยตัวแสบจนเชื่องแล้ว ตอนนี้เธอเชื่องเหมือนลูกแมวเลย ตราบใดที่เธอได้ไอ้จ้อนผมวันละสามครั้ง อ้อ อีกอย่าง ผมจะเก็บเธอไว้นะ
เออ คงจะเข้าท่าดีมากเลยล่ะ
ผมปัดความคิดนั้นทิ้งไปแล้วถอยหลังออกมาหนึ่งก้าว "ฝันดี เจมี่ เจอกันตอนเช้า"
"ฝันดีค่ะ แฮงค์" เธอตะโกนตามหลังผมมาก่อนที่ผมจะได้ยินเสียงประตูปิดลงเบาๆ