Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 20

ซาดี้

เชี่ยเอ๊ย!

สิ่งที่ฉันทำได้คือแค่นอนแผ่อยู่บนเตียงของมิเกล เหนื่อยอ่อนและหมดสิ้นเรี่ยวแรงจนขยับไม่ได้แม้แต่นิ้วเดียว ฉันจำไม่ได้แล้วว่าเขาส่งฉันถึงสวรรค์ไปกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ดวงตาฉันเริ่มปรือปิด หนักเกินกว่าจะลืมค้างไว้ได้ ฉันรู้สึกถึงมือแข็งแรงของเขาดึงฉันเข้าไปใกล้ขณะที่เขากระชับร่างโอบรอบ...