Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 14

ผมมองกางเกงในเปื้อนคราบน้ำรักของเธอ กลั้นเสียงครางไว้ในลำคอ พลางพยายามนึกว่าตัวเองส่งเสียงดังไปแค่ไหน ผมไม่คิดว่าผมครางออกมานะ แต่เมื่อรู้ว่าเธอมีผลต่อผมมากแค่ไหน ก็ไม่แปลกถ้าผมจะเผลอคำรามเหมือนสัตว์ป่าอยู่ตรงนี้

ผมยัดเจ้าโลกกลับเข้ากางเกง แล้วพูดว่า “ฉันเอง ขอโทษทีนะ แค่อยากบอกว่าฉันสั่งชุดมาให้แล...