Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 36: อาหารเช้าที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุด

ฉันกินอาหารเช้าหมดในพริบตา อืม ก็เร็วพอสมควรล่ะนะ สงสัยฉันคงหิวจัดโดยไม่รู้ตัวถึงได้โซ้ยอาหารลงไปแบบนั้น ฉันไม่ได้พูดอะไรเลยจนกระทั่งอาหารหมดจาน ถ้าให้พูดล่ะก็ นี่เป็นอาหารเช้าที่อร่อยที่สุดที่ฉันเคยกินมาในรอบหลายปี ถึงแม้เราสองคนจะมาถึงห้องอาหารเป็นสองคนสุดท้าย แต่ฉันก็ยังเป็นคนแรกๆ ที่จัดการสิ่งที...