คุณไม่ใช่พ่อของฉัน!
แมดิสัน
ฉันครางออกมาขณะลืมตา ฉันรู้สึกคลื่นไส้มาก อยากจะอาเจียน ฉันพลิกตัวนอนตะแคงขณะที่ท้องไส้ปั่นป่วน พระเจ้า นี่ฉันทำบ้าอะไรลงไปวะเนี่ย ฉันไม่เคยดื่มเลย ไม่เลยนับตั้งแต่คืนที่พ่อแท้ๆ ของฉันพยายามจะปีนขึ้นเตียงตอนที่ฉันไปพักอยู่กับเขา ฉันหนีรอดมาได้อย่างหวุดหวิด และสาบานว่าจะไม่แตะต้องเหล้าอีกเลย บ้าเอ๊ย ฉันทำพลาดไปแล้ว ฉันหัวเราะอย่างบ้าคลั่งอยู่ครู่หนึ่งเมื่อนึกถึงปมเรื่องพ่อของตัวเอง พ่อที่อยากจะนอนกับฉันทำให้ฉันขยะแขยง แต่พ่ออีกคนที่ไม่ต้องการฉันกลับทำให้ฉันยิ่งต้องการเขามากขึ้นไปอีกกับการปฏิเสธนั้น
ท้องฉันปั่นป่วนขึ้นมาอีกครั้ง ฉันคว้าชามผสมใบใหญ่จากโต๊ะข้างเตียงมาอาเจียนใส่ พอเสร็จ ฉันก็วางมันลงแล้วฉีกซองไทลินอลกลืนยาทั้งหมดลงไปพร้อมกับดื่มน้ำอึกใหญ่จากแก้วที่วางอยู่ตรงนั้น เดี๋ยวสิ! อะไรวะเนี่ย? ฉันก้มมองเสื้อผ้าตัวเองแล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าฉันถูกจับเปลี่ยนใส่ชุดนอนไปแล้ว ฉันผุดลุกขึ้น หน้ามืดไปกับท่าทีที่รวดเร็ว ฉันคว้าชามมาอีกครั้งเมื่อร่างกายทำท่าจะอาเจียนอีกรอบ พอท้องหายปั่นป่วน ฉันก็วางชามลงแล้วดึงชุดนอนให้ห่างจากผิว ฉันถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นว่าตัวเองยังใส่ชุดชั้นในของเมื่อคืนอยู่ ใครกันวะที่มาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉัน? ฉันทรุดตัวนั่งลงบนเตียงขณะเริ่มนึกออกว่าเป็นใคร โจเซฟ มอร์แกน ผู้ชายที่เลี้ยงดูฉันมา ผู้ชายที่ปฏิเสธฉัน หลังจากที่ฉันอมให้เขา ทำให้ฉันอยากจะพิสูจน์ว่าตัวเองเป็นที่น่าปรารถนา บ้าจริง
ฉันลุกขึ้นอีกครั้งเพื่อหามือถือ แต่มันก็หาไม่เจอเลย ฉันลุกไปค้นทั่วอพาร์ตเมนต์ห่วยๆ ของตัวเองเพื่อหามัน ฉันต้องขอโทษเขาจริงๆ และขอบคุณเขาที่ไม่ปล่อยให้ฉันทำในสิ่งที่จะกลายเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิต ฉันตรวจดูในครัวและกำลังจะเดินไปห้องทานอาหาร แต่เสียงกรนก็ดึงให้ฉันไปที่ห้องนั่งเล่น พอเห็นเขานอนหลับอยู่บนโซฟาของฉัน แขนข้างหนึ่งพาดหน้า ขาข้างหนึ่งพาดพนักโซฟา ฉันก็ยิ้มออกมา เขาอยู่ต่อ หัวใจฉันอุ่นวาบขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อตระหนักว่าเขาห่วงใยพอที่จะอยู่ดูให้แน่ใจว่าฉันจะไม่เป็นไร เขาคงเป็นคนวางชามกับไทลินอลไว้ให้ฉันแน่ๆ ฉันค่อยๆ เดินข้ามห้องไป จับตามองเขาเผื่อว่าจะมีสัญญาณว่าเขากำลังจะตื่น ก่อนจะคลานขึ้นไปบนตัวเขา ซุกตัวเข้าหาเขาเหมือนที่เคยทำเสมอตอนเด็กๆ เวลาที่ต้องการให้พ่อปลอบใจ ฉันสะดุ้งและพยายามจะลุกขึ้นเมื่อแขนเขาโอบรอบเอวฉัน เขาหันหน้ามาจนปากอยู่ชิดหูฉัน
“อยู่เฉยๆ”
ฉันกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก “ขะ-ขอบคุณสำหรับไทลินอลนะคะ” ฉันพูดตะกุกตะกัก
เขาจูบแก้มฉัน “รู้สึกยังไงบ้าง?”
“ปวดหัวค่ะ แล้วก็อยากจะอาเจียน”
เขาหัวเราะเบาๆ และฉันก็รู้สึกวูบวาบอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่ใช่เพราะอาการทางกาย ฉันหันหน้าไป เกือบจะครางออกมา เมื่อริมฝีปากเราสัมผัสกัน พอเขาขยับตัวใต้ร่างฉัน ฉันก็ผ่อนลมหายใจสั่นๆ ออกมา ดวงตาของเขาเข้มขึ้นก่อนจะเพิ่มแรงกดที่ริมฝีปากของเราซึ่งสัมผัสกันอยู่ ฉันหลับตาลงขณะที่จูบอันเกือบจะไร้เดียงสาของเราดำเนินต่อไป ในที่สุด เขาก็ผละออก
“แมดิสัน เธอต้องการอะไร?”
ฉันลืมตาขึ้นสบตาเขา ฉันต้องการอะไรกันแน่? ฉันไม่แน่ใจอะไรเลยนอกเหนือไปจากช่วงเวลานี้ที่กำลังเกิดขึ้น ตอนนั้น ฉันต้องการเขา แต่แล้วหลังจากนี้ล่ะ ฉันจะยังต้องการเขาอยู่ไหม? ฉันบอกไม่ได้แน่ชัด บางทีฉันอาจเป็นแค่วัยรุ่นขี้โมโหที่อยากจะต่อต้านแม่ตัวเอง บางทีความหลงใหลสมัยวัยรุ่นของฉันอาจกำลังผุดขึ้นมาอีกครั้ง บางทีนี่อาจเป็นเพียงเพราะฉันมีความต้องการที่ไวเบรเตอร์ตอบสนองไม่ได้ และฉันไว้ใจเขา เขาเป็นตัวเลือกที่ปลอดภัย ฉันรู้ว่าเขาจะไม่ทำร้ายฉัน
“แมดดี้?”
ฉันโน้มตัวลงไปจูบเขาอีกครั้ง ทำให้เขาครางออกมาก่อนที่ฉันจะถอยกลับ “ฉะ... ฉันต้องการคุณ” ฉันกระซิบอย่างอายๆ
เขาประคองใบหน้าฉัน ลูบแก้มเบาๆ “โอเค”
“โอเค? แค่นี้เลยเหรอคะ?”
“มีเงื่อนไขข้อหนึ่ง”
“เงื่อนไขอะไรคะ?” ฉันถามอย่างสงสัย
“คือเธอต้องไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของฉัน ฉันต้องการตรวจดีเอ็นเอ”
“แค่นั้นเหรอคะ?”
“ใช่”
ฉันดันตัวเองลุกขึ้นเพื่อไปที่โต๊ะเล็กๆ ชิดผนังด้านซ้าย ฉันหยิบซองเอกสารสีน้ำตาลจากลิ้นชักล่างสุด ฉันเดินกลับไปหาเขา ยื่นซองให้ เขารับมันไปจากฉันและอ่านเนื้อหาข้างในอย่างรวดเร็ว ร่างกายของเขาเริ่มสั่นเทาด้วยความโกรธ
“เธอรู้มาตลอดว่าฉันไม่ใช่พ่อแท้ๆ ของเธอ?” เขาถามอย่างเดือดดาล
ฉันพยักหน้า “แม่บอกฉันตอน 8 ขวบค่ะ แม่บอกว่าถ้าฉันบอกคุณ คุณจะส่งเราไปอยู่ที่อื่น ฉันไม่อยากจากคุณไปเลย ตอนนั้นคุณเป็นคนโปรดที่สุดของฉัน”
เขาดึงฉันกลับไปนั่งบนตัก กอดฉันไว้แน่นแนบกับอกเขา “ฉันไม่มีวันส่งเธอไปไหนหรอก”
ฉันโอบแขนรอบคอเขา “ตอนนี้ฉันรู้แล้วค่ะ”
มือเขาค่อยๆ เลื่อนลงต่ำอย่างลังเลไปตามร่างกายฉันเพื่อกอบกุมบั้นท้าย จัดรูปทรงแก้มก้นก่อนจะแหวกมันออกเล็กน้อย ตอนที่นิ้วเขาไล้ลงมาตามแนวกระดูกสันหลัง เคลื่อนผ่านระหว่างแก้มก้น ฉันครางออกมาเบาๆ เขากดชุดนอนลงบนร่องก้นของฉัน ก่อนจะยกตัวฉันขึ้นเล็กน้อยให้ชันเข่าเพื่อจัดชุดนอนรอบต้นขา เขาจับต้นขาฉันจากด้านหลังขณะค่อยๆ หย่อนฉันลงบนตักเพื่อให้ฉันสัมผัสได้ถึงความแข็งขืนของเขา
“อื้อ...” ฉันครางขณะที่เขาแกล้งขยับตัวฉันไปมาบนส่วนแข็งขืนของเขา
“ฉันมีรายการสิ่งที่อยากให้เธอทำวันนี้นะ แมดดี้ ตอนที่ฉันไปทำงาน”
“ย-อย่างเช่น อ-อะไรคะ” ฉันพูดติดอ่าง พยายามตั้งสติฟังคำพูดเขาขณะที่ร่างกายเริ่มปั่นป่วนอยู่ข้างใน
เขาเปลี่ยนท่าของเราอย่างนุ่มนวลให้ฉันไปนอนหงายบนโซฟา ส่วนเขาโน้มตัวลงมาเหนือฉัน สบตาฉัน
“ฉันเช็คเรื่องประกันของฉันอยู่ เธออาจจะจ่ายค่ารักษาพยาบาลเอง หรือไม่ก็ไม่ได้ไปตรวจสุขภาพเลย พนันได้เลยว่าเธอไม่ได้ไป” เขาดันสะโพกกระแทกแก่นกลางกายฉันแรงขึ้น ทำให้ฉันแทบกรีดร้องด้วยความหงุดหงิดที่เสื้อผ้าของเราขวางกั้นไม่ให้เขาสอดใส่เข้ามาอย่างที่ฉันต้องการ “ฉันอยากให้เธอไปตรวจร่างกายให้ครบทั้งหมด ตั้งแต่หัวจรดเท้าเลยนะ เมดิสัน ตรวจเลือด ตรวจโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ เอาให้ครบ เข้าใจไหม”
ฉันงอเข่าข้างหนึ่งเพื่อดันตัวเสียดสีกับเขาแรงขึ้น “ค-ค่ะ” ฉันคราง “อะไรก็ได้ที่คุณบอก”
“ต่อมา ฉันอยากให้เธอไปช้อปปิ้งซื้อเสื้อผ้าใหม่ เสื้อผ้าของเธอเก่าหมดแล้ว ต้องเปลี่ยนใหม่”
ฉันแอ่นหลังเมื่อมือเขารวบชายชุดนอนขึ้นมากองที่สะโพกฉัน “ค่ะ! ได้เลย!” ฉันกรีดร้อง
“สุดท้าย...”
ฉันเริ่มหอบหายใจขณะเบียดตัวเข้าหาเขามากขึ้น “ได้โปรด อย่าหยุดนะคะ!”
เขาจับคางฉัน บังคับให้สบตาเขา “สุดท้าย เธอต้องเริ่มเก็บของในอพาร์ตเมนต์นี้ เธอกำลังจะกลับบ้าน”
“บ้าน? ฉัน-”
มือเขาเลื่อนเข้าไปใต้ชุดนอน คว้าเศษผ้าเล็กๆ ของกางเกงในจีสตริงฉัน ก่อนจะใช้มันถูไถคลึงไปบนปุ่มกระสัน ทำให้ฉันแทบบ้าคลั่งยิ่งกว่าเดิม ฉันโอบแขนรอบคอเขา ดึงเขาลงมาจูบขณะที่เขายังคงขยี้และนวดคลึงปุ่มกระสันของฉันผ่านกางเกงใน ฉันยกสะโพกขึ้น จัดตำแหน่งให้ส่วนนูนตุงในกางเกงเขาตรงกับทางเข้าของฉัน ดันตัวเข้าหาเขาขณะที่ริมฝีปากเรายังบดเบียดกัน ตาฉันปิดลง ศีรษะเอนไปด้านหลัง เขาใช้โอกาสที่ผิวเนื้อช่วงคอฉันเปิดโล่งอย่างเต็มที่ในการขบเม้มและไล้เลียลงมา
“แมดดี้” เขาคราง
“แด๊ดดี้” ฉันร้องออกมา ยกสะโพกขึ้นอีกครั้ง
“ชิบ!”
เขาบิดสะโพกฉัน เปลี่ยนมุมที่กางเกงสูทของเขาเสียดสีกับฉัน ทำให้การเคลื่อนไหวของฉันยิ่งบ้าคลั่งมากขึ้น
“แบบนั้นแหละ ที่รัก แบบนั้นเลย”
“ฉันใกล้แล้ว” ฉันครางสะอื้น
ทันใดนั้น เขาก็ผละออกไป ทิ้งให้ฉันนอนตัวสั่นระริกอยู่บนโซฟา ฉันกรีดร้องด้วยความขัดใจ ทำให้เขาหัวเราะเบาๆ
“เป็นเด็กดีแล้วทำตามที่ฉันบอก แล้วคืนนี้ฉันจะให้รางวัล” เขาบอกฉัน
ฉันถลึงตาใส่เขา “ไอ้บ้า”
เขายกมือขึ้น ฉันกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากเมื่อเห็นของเหลวที่ฉันรู้ว่าเป็นของฉันเอง เคลือบเป็นเงาบนนิ้วเขา เขาสบตาฉันขณะตวัดลิ้นเลียนิ้วตัวเอง ทำความสะอาดความชื้นแฉะของฉันออกจนหมด
“งั้นเธอรีบหน่อยก็แล้วกันนะ เด็กดี ฉันหวังว่าจะเจอเธอที่ออฟฟิศตอนสี่โมงครึ่งเย็น” เขาวางบัตรสองใบบนโต๊ะพร้อมกับโทรศัพท์มือถือของฉัน “ระวังตัวด้วย”
ฉันชูนิ้วกลางให้เขา ทำให้เขาหัวเราะอีกครั้งขณะโน้มตัวลงมาจูบฉัน
“ทำตัวดีๆ ล่ะ เด็กดื้อของฉัน”
เขาเดินไปหลังโซฟาเพื่อหยิบเสื้อสูทที่ตกอยู่บนพื้น ฉันมองกล้ามเนื้อเขาเกร็งตัวขณะที่เขาสวมมัน ก่อนจะสบตาเขา
“ฉันไม่มีโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์นะคะ ฉันยังบริสุทธิ์”
สายตาเขาไล่มองไปทั่วร่างฉัน หยุดอยู่ที่ส่วนโค้งเว้า “ฉันรู้ แค่ไปตรวจซะ เมดิสัน นะ ได้โปรด”
ฉันถอนหายใจ “ก็ได้ค่ะ”
เขาเดินไปที่ประตูก่อนจะหันกลับมามองฉัน “จะว่าไป รสชาติของเธอก็ดีอย่างที่ฉันจินตนาการไว้เลย ยอดเยี่ยมเป็นบ้า”
แก้มฉันร้อนผ่าวขณะที่เขาเดินออกจากประตูไป ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่ยอมให้เขาสัมผัสฉันแบบเมื่อกี้ แต่ให้ตายสิ มันรู้สึกดีชะมัด และข้อดีก็คือ ฉันเป็นที่น่าปรารถนา ฉันกัดริมฝีปากขณะนึกถึงแววตาหิวกระหายของเขาตอนที่บอกว่ารสชาติฉันดี ฉันหัวเราะคิกคัก ไม่ใช่แค่ดี แต่ยอดเยี่ยมเป็นบ้า