Read with BonusRead with Bonus

สุดท้าย!

ฉันสูดหายใจลึกก่อนจะก้าวลงจากรถแล้วจับมือที่เขายื่นมาให้

เขาพาฉันเข้าไปในอาคาร นำฉันไปตามโถงทางเดินก่อนจะหยุดลงหน้าประตูบานหนึ่ง

ฉันมองเขาอย่างประหม่าขณะที่เขายืนรออยู่ข้างๆ อย่างใจเย็น

“ขอโทษค่ะ ฉัน… ฉันประหม่า” ฉันยอมรับเบาๆ

เขาดึงฉันเข้าไปในอ้อมแขน กอดฉันหลวมๆ ไว้แนบร่างขณะที่วางแก้มลงบนศีรษะฉัน

...