Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 82

"ลูเซีย ฉันขอโทษนะ แต่นี่คือสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว" คอนสแตนซ์กระซิบ นางแทบจะสัมผัสได้ถึงความสงสารที่ตนมีต่อหญิงสาว

"ขอตัวก่อนนะ" นางพูดพลางเดินออกจากห้องตรงไปยังห้องของเฮลิออส

ลูเซียวิ่งไปตามโถงทางเดินหินอ่อนของพระราชวัง หัวใจเต้นรัวดังกว่าเสียงฝีเท้าของตนเองที่สะท้อนก้อง ทุกวินาทีที่เสียไปรู้สึกราวกั...