Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 36- ใช้แล้ว

ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเช้าวันต่อมาจะเป็นอย่างไร บางทีฉันอาจหวังว่าเขาจะกอดฉันแน่นๆ หรือยิ้มให้ฉันด้วยสายตาเปี่ยมรัก

แต่ไม่มีอะไรแบบนั้นเกิดขึ้นเลย ฉันตื่นขึ้นมาพบว่าห้องดูแปลกๆ ไป สักพักฉันถึงได้รู้ว่าตัวเองอยู่ในท่าไหน ฉันยืดตัวตรงเพื่อมองข้ามตัวเขาไป

เขาไม่อยู่แล้ว

ผ้าปูที่เคยห่มคลุมเราสองคนเมื่อวานหล...