Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 34- เป็นฐานแรก

เธอจ้องมองฉันตาโต พูดตะกุกตะกัก “นายหญิงคะ คือ...คือ...” ฉันมองเธอ หล่อนดูเหมือนกวางเจอไฟหน้ารถไม่มีผิด เหงื่อออกทั้งที่ไม่มีเหตุผลเลย

“ฉันไม่ได้บอกว่าเราควรไปขโมยอัญมณีประจำฝูง ฉันแค่บอกว่าเราควรกลับไปที่ฝูง ฉันต้องไปหาแม่” เธอกลืนน้ำลายเอื๊อกๆ หลายครั้ง มองไปรอบๆ เหมือนไม่เคยมาที่นี่

มีบางอย่างผิด...