หมาป่าและนางฟ้า

ยึดตัว

ข้าลากสังขารตัวเองไปยังห้องจัดเลี้ยง รู้สึกราวกับว่าควรจะทำอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่การไปที่นั่น

“ดูเหมือนเจ้าจะใช้เวลาตามสบายเลยนะกว่าจะมาถึง” พระนาง ราชินีตรัส พลางเหลือบมองข้าแวบหนึ่งก่อนจะก้มหน้าก้มตาเสวยพระกระยาหารต่อไป

ข้ามองพระนางกลับด้วยความขุ่นเคือง ‘นี่พระนางเจริญอาหารลงได้อย่างไรกันนะ โอรสเพิ่งส...