3 ความเจ็บปวด
ฉันแทบจะอยู่ไม่สุขเลย วันนี้ฉันจะได้เป็นของเคเดนอย่างเป็นทางการ
“พร้อมไหมสาวน้อย?” เธอมองฉันด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า
“รู้สึกเหมือนรอวันนี้มาทั้งชีวิตแล้ว” ฉันตอบเธอด้วยความตื่นเต้น
เมื่อวันที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ มันแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะเจอเขา เขาออกไปนอกเมืองเพื่อสร้างพันธมิตรกับฝูงอื่น เพราะเขาเป็นอัลฟ่าคนใหม่ แต่วันนี้...
ฉันถอนหายใจพยายามทำให้ใจเย็นลง
“เฮ้ ลูเซีย?” แซมเรียกหยุดฉันไว้
“อะไร?”
“ถ้าวันนี้ไม่เป็นไปตามแผน เธอยังจะเป็นเพื่อนกับฉันไหม?”
ฉันมองเธอเหมือนเธอมีหัวที่สอง
“แน่นอน เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน” ฉันพูดพร้อมมองตาเธอให้เห็นว่าฉันหมายถึงอะไร “ไม่มีอะไร ไม่มีอะไรเลยที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งนั้น” ฉันพูดพร้อมกอดเธอแน่น เธอก็กอดกลับ
ฉันไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับสิ่งที่เธอพูดและรีบออกจากบ้านฝูงไปช่วยสมาชิกฝูงคนอื่นๆ เตรียมงาน
ช่วงบ่ายประมาณสี่โมง งานเริ่มขึ้น
“เฮ้ เธอเห็นเอริคไหม? ฉันหาเขาไม่เจอ” ซาแมนธาพูดพร้อมมองไปรอบๆ ฉันส่ายหัวไม่ตอบแทบไม่ได้ยินเธอเพราะเสียงเพลงดังและอะดรีนาลีนที่พุ่งพล่าน
ไม่กี่นาทีต่อมา เพลงก็หยุด
“อัลฟ่าคนใหม่ของเรา!” มีคนประกาศเมื่อรถเมอร์เซเดสดำปรากฏขึ้น
เขาก้าวออกจากรถ ผมบลอนด์และตาสีฟ้าของเขาเผยให้เห็นพร้อมกับร่างกายที่สมบูรณ์แบบ
ฉันรู้สึกบางอย่างในตัวฉันเคลื่อนไหว
หมาป่าของฉัน ฉันยิ้มกับความคิดนั้น ฉันจะได้หมาป่าของฉันในที่สุด
ฉันวิ่งไปหาเขาพร้อมรอยยิ้ม น้ำตาสองสามหยดไหลลงมาเมื่อฉันวิ่งไปหาเขา
“เคเดน!” ฉันกรีดร้องด้วยความดีใจเมื่อฉันเข้าใกล้เขา
มีผู้หญิงคนหนึ่งออกมาจากรถพร้อมกับเขา แต่ฉันไม่สนใจ เขาจะบอกฉันว่าเธอเป็นใครทีหลังก็ได้
ฉันกอดเขาแน่นจนเกิดประกายไฟทุกที่และมีเสียงฮึมในหัว หมาป่าของฉันกำลังตื่นขึ้น
“ฉันคิดถึงคุณมาก” ฉันแทบจะไม่เคยสบถเลย ยกเว้นเมื่อฉันรู้สึกอารมณ์สุดขีด
ประกายไฟนั้นอยู่ในระดับที่ต่างไป ฉันอยากจะครางและทำเครื่องหมายกลิ่นเขาตรงนั้น แต่ฉันจะไม่สามารถอยู่ในฝูงนี้ได้ถ้าฉันทำเช่นนั้น
“สมาชิกฝูงลูเซีย กรุณาถอยห่างจากอัลฟ่า” มีคนเรียกจากข้างๆ ฉัน
ฉันส่ายหัวไม่ยอมจนกระทั่งถูกดึงออกจากเขา ทำให้เกิดช่องว่างระหว่างเรา
“ฉัน อัลฟ่าเคเดน ขอแนะนำให้คุณรู้จักกับลูน่าคนใหม่ของคุณ และคู่ชีวิตของฉัน”...
ฉันรู้สึกตื่นเต้นเมื่อเขายังคงสบตาฉัน ฉันไม่สามารถหยุดรอยยิ้มกว้างที่ปรากฏบนใบหน้าของฉันได้
“ลูน่าคาเมล” เขาพูดพร้อมจับมือเธอตรงหน้าฉัน
รอยยิ้มของฉันหายไปจากใบหน้าอย่างรวดเร็ว
“อะไรนะ?” ฉันมองจากผู้หญิงคนนั้นไปยังแฟนของฉันที่คิดว่าเป็น
“คุณรู้สึกถึงประกายไฟใช่ไหม?” ฉันพึมพำกับเขาแต่ฉันรู้ว่าเขาได้ยินฉัน
“คุณจะต้องเคารพเธอในฐานะลูน่าของคุณและผู้นำของฝูงนี้” ดวงตาของเขาจ้องมาที่ฉันเพียงคนเดียวเมื่อเขาพูดเช่นนี้
ฉันรู้สึกเหมือนมีถังน้ำแข็งสาดเข้าที่หน้า
“ลูเซีย? ไปข้างในก่อนดีไหม?” ซาแมนธาพูดพร้อมลากฉันไปข้างๆ
ฉันสะบัดเธอออก น้ำตาในตาเกือบจะบังการมองเห็นของฉัน
กลับมาปัจจุบัน
ฉันนั่งยองๆ รอให้ความเจ็บปวดหายไป
“ลูซี่!” แซมร้องเมื่อเธอเข้ามาในห้อง
ฉันสบถในใจ ฉันคิดว่าฉันล็อกประตูนั้นแล้ว
“เธอต้องการความช่วยเหลือ ไปหาหมอกันเถอะ” ฉันแทบจะหัวเราะ เธอดูเหมือนจะใส่ใจจริงๆ
“นานแค่ไหน?” ฉันถามอยากรู้
“อะไรนะ?” เธอกล้าทำเป็นสับสน
“นานแค่ไหนที่เธอรู้ว่าเขาจะมีคู่คนใหม่?” ฉันถามอีกครั้ง เธอเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่รู้ว่าเราเป็นคู่กันก่อนเวลาจริง
“ลูซี่ เราไปหาหมอก่อนดีไหม?” เธอถามขณะที่ฉันงอตัวด้วยความเจ็บปวด
“ไม...ไม่” ฉันร้องออกมา มันน่าอายที่ฉันวิ่งไปหาเขาเพียงเพื่อถูกผลักออกไปด้วยคำพูดของเขา
“ลูเซีย ได้โปรด”
“อย่าพยายามเปลี่ยนเรื่อง ตอบฉัน!”
ในตอนนี้ฉันรู้สึกว่าข้างในของฉันเคลื่อนจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่ง เกือบจะออกมา
“อาทิตย์ที่แล้ว ฉันสาบานว่าฉันไม่รู้รายละเอียด แค่รู้ว่าเขาจะไปกับผู้หญิงคนอื่น”
“เธอไม่คิดว่ามันสำคัญที่จะบอกฉันเหรอ?” ฉันตะโกนใส่หน้าเธอ พร้อมที่จะควักตาเธอออก
“ดูสิ ฉันขอโทษ โอเค? ฉันบอกเธอไม่ได้ มันไม่ใช่หน้าที่ของฉันที่จะทำเช่นนั้น นอกจากนี้ฉันต้องพิสูจน์ความจงรักภักดีต่ออัลฟ่า”
ฉันหัวเราะเยาะ เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน ไม่ใช่ว่าเคเดนได้สั่งการอัลฟ่าอะไรกับเธอเลย เธอแค่เลือกทำเช่นนี้
ฉันกลิ้งไปอีกครั้งจากความเจ็บปวดที่แผ่ขึ้นหลังและกรีดร้อง ความเจ็บปวดนั้นมากมาย
“เธอจะโกรธฉันก็ได้ โอเค? แต่ฉันคิดว่าเราควรไปหาหมอก่อน”
เธอต้องกล้ามากที่คิดว่าเธอจะทำเป็นห่วงฉันตอนนี้หลังจากที่ทำให้ฉันอับอายต่อหน้าฝูงทั้งหมด
“ฉันไม่คิดว่าฉันจะขออนุญาตหรือขออนุมัติจากเธอในการโกรธใครที่ฉันอยากจะโกรธ”
“แ...แต่จำได้ไหมว่าเธอบอกว่าไม่มีอะไรจะเปลี่ยนแปลงระหว่างเรา” แซมพูดพร้อมพยายามกลั้นน้ำตา
“โอ้ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะมาทำแบบนี้ เธอรู้อยู่ตลอดแต่ดูฉันทำตัวโง่เง่า!” ฉันตะโกนขณะที่นั่งขึ้นมองแซม