Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 29

ฉันผุดลุกขึ้น ความเจ็บปวดหยุดไปชั่วขณะเมื่อได้ยินเสียงทุ้มนุ่มลึกของเขา เขาย่อตัวลงมาตบหลังฉันเบาๆ “เธอทำได้” เขามองฉันด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยมจนฉันมีกำลังใจที่จะเลิกต่อต้านความเจ็บปวด

“ฉันจะอยู่ตรงนี้เสมอเมื่อเธอต้องการ แค่สูดหายใจลึกๆ ทุกครั้งที่ความเจ็บปวดมันเกินทน” ฉันพยักหน้าพลางกุมมือเขาไว้แน่...