Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 27- ความเจ็บปวด

ฉันบ้วนอาหารทิ้งทันทีที่รู้ว่ามันอาจจะปนเปื้อนยาพิษ ฉันอาจจะคิดไปเองก็ได้ แต่ฉันเห็นคามิลล์มองฉันแวบหนึ่ง ยิ้มให้ก่อนจะเบือนหน้าหนีไป

“อาหารไม่ถูกปากเหรอ ลูเซีย” ฉันมองหน้าหล่อน พลางพับผ้าเช็ดปากที่เพิ่งบ้วนอาหารใส่อย่างเรียบร้อย

“ถูกปากมากสิ ฉันนึกไม่ออกเลยว่าจะมีมื้อไหนสมบูรณ์แบบกว่านี้หลังจากที่ฉ...