Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 48 - มันยุ่งเหยิง

เอริคคำรามเสียงต่ำ มองคอดลีย์ที่ทำหน้าโมโหไม่แพ้กัน “ฉันบอกแกแล้วไง ว่าอย่าเข้ามายุ่งเวลาเมทเขากำลังมีเรื่องกั-” ไม่ทันขาดคำ คอดลีย์ก็คว้าคอเสื้อด้านหลังของเขา กระชากเอริคออกจากตัวฉันราวกับเขาเป็นแค่ตุ๊กตาผ้าขี้ริ้ว

“ทนฟังแกพล่ามมาพอแล้ว” เขาพูดพลางไม่เปิดโอกาสให้เอริคได้ตอบโต้ ก่อนจะระดมหมัดใส่หน้...