Read with BonusRead with Bonus

เรื่องราวของแซม - บทที่ 47

เขาชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะมองมาที่ฉัน ท่าทางผ่อนคลายลงเล็กน้อย

“อ้อ จริงสิ ผมคงจำชื่อดอกไม้สลับกันในหัว” ฉันมองเขา แบบว่ามองสำรวจเขาจริงๆ “ฉันว่าฉันอยากให้คุณออกไปจากห้องนี้ ฉันอยากอยู่คนเดียว” ฉันพูด พยายามกดความรู้สึกที่พลุ่งพล่านอยู่ข้างในให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

‘เขาลืมได้ยังไง? หรือเขาไม่ใส่...