Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 14

มุมมองของซาแมนธา

ฉันกะพริบตา พยายามรวบรวมสติ ตอนแรกขารู้สึกชา แต่ยิ่งฉันได้สติมากเท่าไหร่ ความเจ็บปวดก็ยิ่งรุนแรงขึ้นเท่านั้น

“โอ๊ย...” ฉันคราง มองไปเห็นพ่อกับแม่ที่มองฉันอย่างตกตะลึง โดยเฉพาะแม่ แล้วก็อีริคที่โกรธจัดจนดูเหมือนแทบจะคุมตัวเองไม่อยู่ จากนั้นก็แอนดรูว์ที่ทำหน้าอวดดีใส่

“ไงจ๊ะที่รัก”...