Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 7

ฉันพรวดพราดออกจากห้องราวกับหนีตาย ซึ่งก็ไม่ผิดนัก

ฉันต้องออกไปให้ได้ ไม่สำคัญว่าสภาพฉันจะเป็นยังไง ใส่ชุดอะไรอยู่... สิ่งเดียวที่สำคัญคือฉันต้องออกไปจากที่นั่น นั่นคือเหตุผลที่ฉันไม่สนใจเสียงซุบซิบของผู้คนที่ฉันเดินผ่านทั้งๆ ที่มีแค่ผ้าปูที่นอนพันกาย หรือสายตาตกตะลึงระคนเย้ยหยันของคนที่มองมาตอนฉันว...