Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 152

“ลูเซีย มานี่สิ” เขาขยับเข้าใกล้ แต่เธอกลับถอยห่างไปก้าวหนึ่ง

“ข้าเข้าใกล้ท่านตอนนี้ไม่ได้” เธอกล่าว พลางกอดตัวเอง “ข้าคิดว่าท่านบอกว่าไลราจะเป็นคนสุดท้าย ท่านเลิกเรื่องนั้นแล้วไม่ใช่หรือ? แต่ท่านก็ยังออกไปตอนกลางคืน หลับนอนกับคนอื่นอีก?”

เธอไม่พลาดที่จะเห็นแววความเจ็บปวดที่พาดผ่านใบหน้าของเขา แม้มั...