หมาป่าสีขาว

วันมืดในหนังสือประวัติศาสตร์

เธอปล่อยให้เขานำทางไปเพราะการได้ซุกตัวอยู่ข้างกายใต้แขนของเขามันรู้สึกดี มันปลอดภัย เป็นสิ่งที่พวกเขาทั้งคู่ต้องการ การควบคุมเล็กๆ น้อยๆ ท่ามกลางความโกลาหล

ขณะที่พวกเขาเดินไปตามโถงทางเดิน นาฬิกาเรือนใหญ่ก็ตีบอกเวลาตามชั่วโมง อเล็กเซียพยายามนับทุกครั้งที่มันดัง แต่ก็ล้มเลิกไป ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล...