Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 82

ไวแอตต์ค่อยๆ ก้าวเข้ามาหาฉันช้าๆ ขณะที่ดวงตาของเขาไล่สำรวจร่างกายฉันขึ้นลง ฉันจ้องมองใบหน้าเขาพลางเริ่มถอยหลังจนแผ่นหลังชนเข้ากับกำแพง ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่ฉันพลันรู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองขึ้นมาอย่างกระทันหัน ร่างกายของฉันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว มันเต็มไปด้วยรอยแผลเป็นและรอยฟกช้ำสีเหลืองที่เกือบจะ...