Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 11

เงียบ นั่นคือทั้งหมดที่ฉันได้ยินตอนลืมตาขึ้นมา ไม่มีเสียงก๊องแก๊งของกระทะจากแม่ที่ทำอาหาร ไม่มีเสียงพลิกหนังสือพิมพ์จากพ่อที่กำลังอ่าน และไม่มีกลิ่นกาแฟกับเบคอนลอยมาทักทาย ฉันไม่เคยรู้สึกโดดเดี่ยวเท่าตอนนี้มาก่อนเลย ฉันไม่มีเดเมียนให้เชื่อมจิตหาเพื่อปลอบใจ และแน่นอนว่าฉันไม่คิดจะติดต่อฮอลลี่แน่ๆ ฉัน...