บทที่ 1
เด็กสาวทุกคนใฝ่ฝันถึงงานพรอมสมัยมัธยมปลาย และฉันก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น เพื่อนๆ กับฉันกำลังเตรียมตัวไปเลือกซื้อชุด แต่พ่อกับแม่ไม่เข้าใจเลยว่างานพรอมสำคัญกับฉันแค่ไหน พวกท่านเชื่อว่าฉันควรงดเว้นจากการทำอะไรก็ตามที่อาจส่งผลเสียต่อภาพลักษณ์และนำชื่อเสียงด้านลบมาสู่วงศ์ตระกูลของเรา
เห็นได้ชัดว่าการเป็นลูกสาวของเบต้ามันเหมือนมีโซ่ล่ามไม่ให้เราสนุกได้เต็มที่ แน่นอนว่าฉันคว้าทุกโอกาสที่จะมีความสุขกับชีวิตและใช้ชีวิตให้เต็มที่ที่สุด แม่บอกว่าฉันทำให้ท่านนึกถึงตัวเองสมัยก่อนที่จะพบคู่ชีวิต และมักจะปล่อยๆ ฉันไปบ้าง แต่พ่อเป็นพวกเจ้าระเบียบสุดๆ แม่ของฉัน ซาร่าห์ สูง 5 ฟุต 6 นิ้ว (ประมาณ 168 ซม.) รูปร่างสมส่วน ผมสีน้ำตาลอ่อนยาวระดับอก ท่านเป็นนักรบในฝูงของเราและสอนฉันต่อสู้มาตั้งแต่อายุห้าขวบ ส่วนพ่อของฉัน เบน สูง 6 ฟุต 7 นิ้ว (ประมาณ 200 ซม.) หุ่นเหมือนนักฟุตบอลที่สามารถยกม้านั่งทับรถได้ มีรอยสักตั้งแต่หัวจรดเท้า และผมสีดำขลับเรียบแปล้ ท่านไม่เคยออมมือให้ฉันเลยและเสียใจที่ฉันไม่ใช่ลูกชาย แต่นั่นก็ไม่ได้หยุดท่านจากการเลี้ยงดูฉันแบบลูกชาย ฉันลงแข่งขันรายการเดียวกับพวกเด็กผู้ชายทั้งหมด แต่ก็ยังไม่เคยเอาชนะพ่อได้เลย พ่อคิดว่าฉันเก่งพอๆ กันและควรจะได้รับตำแหน่งเบต้าต่อเมื่อท่านเกษียณ—ถ้าฉันปรับปรุงตัวได้และไม่สร้างเรื่องปวดหัวให้ท่านอีกนะ ฉันนึกถึงคำเทศนาทั้งหมดที่พ่อให้ฉันมาตลอดหลายปีแล้วก็หัวเราะออกมา “คู่ชีวิตที่ไหนจะอยากได้ผู้หญิงที่ชอบปาร์ตี้แถมยังไม่ค่อยสนใจกฎเกณฑ์ แล้วอัลฟ่าคนไหนจะอยากได้เธอเป็นเบต้ากัน” ฉันหัวเราะเพราะฉันโตมากับอัลฟ่าในอนาคต เดเมียน
เขาเป็นเพื่อนสนิทของฉัน และเราก็เคยจูบกันบ้างเป็นครั้งคราว แต่ฉันเก็บพรหมจรรย์ไว้ให้คู่ชีวิตของฉัน เดเมียนสูง 6 ฟุต 8 นิ้ว (ประมาณ 203 ซม.) เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ ผมสั้นสีดำ และมีรอยสักลายชนเผ่าจากหน้าอกพาดไปถึงหัวไหล่ รอบคอและแขน และพาดไปทั่วแผ่นหลัง เขาคือหนุ่มเซ็กซี่ตัวพ่อเดินได้ที่มีดวงตาสีฟ้าสว่างเจิดจ้าคมกริบ อารมณ์ของเขาก็เข้ากับลุคแบดบอยนั่นแหละ แต่เขามักจะมีมุมอ่อนโยนให้ฉันเสมอ ฉันรู้ว่าฉันอยู่ในสายตาเขามาตลอด ด้วยความสูง 5 ฟุต 7 นิ้ว (ประมาณ 170 ซม.) รูปร่างเพรียวบางแต่สมส่วน ผมหยักศกสีเข้มยาวถึงเอว และดวงตาสีเขียวมรกต ฉันมักจะดึงดูดความสนใจของผู้ชายได้สองสามคน อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่คิดว่าพวกเขาจะได้ตำแหน่งเบต้า (ถ้าได้ฉันเป็นคู่) ฉันก็เลยมักจะไม่สนใจพวกเขา
“เร็วเข้าสิ นีน่า!” ฮอลลี่ เพื่อนสนิทของฉันตะโกน เธอสวยด้วยผิวสีมอคค่านวลเนียนและผมสีดำยาวประบ่า เธออาจจะสูงแค่ 5 ฟุต 5 นิ้ว (ประมาณ 165 ซม.) แต่ทัศนคติของเธอนี่อย่างกับคนสูงแปดฟุต ฉันผละจากโต๊ะเครื่องแป้ง วิ่งไปที่ประตูหน้าก่อนที่เธอจะเริ่มปีนบันไดขึ้นมา ฉันเคยปล่อยให้เธอรอครั้งหนึ่ง แล้วเธอก็เกือบพังประตูห้องฉันลงมาเลย
“มาแล้วๆ! ต้องแต่งหน้าให้เสร็จก่อน” ฉันพูด เสียงหอบนิดๆ
“แซค เดเมียน แล้วก็เทรเวอร์รออยู่ในรถแล้ว” แซคเป็นลูกชายของนักรบอีกคน เขาสูง 6 ฟุต 6 นิ้ว (ประมาณ 198 ซม.) ผิวขาว ดวงตาสีเฮเซล และผมสีบลอนด์ยาวประบ่า เขาดูน่ารักในแบบของเขา แต่มีท่าทางที่ดูนุ่มนวลกว่า เขามองฮอลลี่ตาไม่กระพริบมาตลอด ไม่ใช่ว่าเธอจะสนใจหรอกนะ ในฐานะลูกสาวของแกมม่า เธอก็โดนเทศนาแบบเดียวกับที่ฉันโดนเหมือนกัน เทรเวอร์เป็นพี่ชายของเธอและยังเป็นมือขวาของเดเมียนด้วย เพราะพวกเขาเกิดห่างกันแค่ไม่กี่วัน เขาสูง 6 ฟุต 6 นิ้ว (ประมาณ 198 ซม.) ผิวคล้ำกว่าฮอลลี่ มีผมสีดำสนิท และดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่มีประกายสีทองเหมือนกับของฮอลลี่ เห็นได้ชัดว่ามันเป็นลักษณะประจำตระกูลของพวกเขา
“ไปนะคะแม่ ไปนะครับพ่อ!”
“ไปดีมาดีนะลูกรัก อย่าลืมทำตัวดีๆ ล่ะ ถ้ามีปัญหาอะไรก็เชื่อมจิตมาบอกพ่อนะ คราวนี้อย่าไปมีเรื่องชกต่อยอีกล่ะ!” พ่อตะโกนมาจากในครัว แค่ครั้งเดียวเองน่า แล้วฉันก็เป็นฝ่ายชนะด้วย ไม่ใช่ความผิดฉันซะหน่อยที่ผู้ชายคนนั้นไม่เข้าใจคำว่า ‘ไม่’ คราวนี้พ่อไม่ค่อยห่วงเท่าไหร่เพราะฉันสัญญาแล้วว่าพวกผู้ชายจะไปด้วยและ “ปกป้องพวกเราได้” อย่างกับว่าฉันต้องการให้ผู้ชายมาปกป้องงั้นแหละ ฉันกลอกตาแล้วเดินออกจากประตูไปพร้อมกับโอบไหล่ฮอลลี่
“เร็วๆ เข้าสิสาวๆ! ฉันไม่ได้มีเวลาทั้งวันนะ” เทรเวอร์ตะโกน
“โอ๊ย หุบปากไปเลยเทรเวอร์ วันนี้นายมีแต่เวลานั่นแหละ” ฮอลลี่ย้อนกลับขณะแทรกตัวเข้าไปนั่งเบาะหลังในรถคาดิลแลค เอสคาเลดของเดเมียน ส่วนฉันน่ะเหรอ แน่นอนว่ากระโดดขึ้นไปนั่งเบาะหน้าข้างเดเมียนเลย บางคนคิดว่าฉันเป็นคู่แท้ของเดเมียน เราไม่คิดว่าใช่ แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไรเหมือนกัน แต่ฉันก็ได้รับการปฏิบัติแบบนั้นมาตลอด แล้วก็ไม่เคยว่าอะไร
“ฉันควรจะได้นั่งหน้าสิ ขาฉันยาวกว่าเธอเยอะนะนีน่า แล้วถ้าเราต้องรีบออกจากรถ ฉันก็ต้องเข้าถึงทางออกได้ดีกว่าแถวสามสิ” แซคบ่นอุบอิบ
“เหรอจ๊ะ อยากจะลองวัดกันอีกรอบไหมล่ะ แซค” ฉันเลิกคิ้วใส่เขา คราวล่าสุดที่เขาสงสัยในตัวฉัน ฉันก็อัดเขาน่วมไปนับครั้งไม่ถ้วน แต่เขาก็ยังบอกว่า “ยอมให้ฉันชนะ” หรอกน่า
ทุกคนหัวเราะเสียงดังลั่น ยกเว้นเดเมียนที่แค่เลิกคิ้วใส่แซค แซคเป็นนักรบที่เก่งกาจ แต่พอคุณมีสายเลือดเบต้าไหลเวียนอยู่ในตัวและถูกฝึกมาตั้งแต่อายุห้าขวบ ก็ไม่ค่อยมีใครเทียบได้หรอก
“ฉันก็แค่พยายามจะเป็นสุภาพบุรุษน่ะ นีน่า ฉันอยากจะปฏิบัติต่อเธอเหมือนเจ้าหญิงอย่างที่เธอเป็น” แซคพูดติดตลกกับฉัน เขาได้แค่เสียงพ่นลมทางจมูกกับการกลอกตาจากฉัน และเสียงคำรามในลำคอจากเดเมียน
“ว่าแต่” ฮอลลี่ยิ้มเยาะ “วันนี้เธออยากได้ชุดแบบไหนล่ะ”
“อืมม” ฉันครุ่นคิด “อาจจะเป็นชุดรัดรูปที่สั้นแค่ใต้ก้น คอวีลึกๆ แบบซีทรู”
“ไม่มีทาง!” เดเมียนคำราม
ฉันหลุดขำก๊ากออกมา “ล้อเล่นน่า ให้ตายสิ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ฉันอยากได้ชุดยาวลากพื้น!”
“ส่วนฉันอยากได้ชุดสั้นๆ ที่ทำให้ขาดูยาวขึ้น แล้วก็เน้นส่วนโค้งส่วนเว้าของฉัน”
“ฮอลส์ พ่อกับแม่ฆ่าเธอแน่ รู้ตัวใช่ไหม” เทรเวอร์ถามพลางเอามือลูบหน้าตัวเอง “เธอเนี่ยแหละจะทำให้ฉันโดนฆ่า” เขาพึมพำ แต่ด้วยหูหมาป่าของเรา พวกเราทุกคนได้ยินเขาหมด
“ฉันเป็นเจ้าหญิงของพวกท่านนะ พวกท่านไม่ทำหรอก! อีกอย่าง ถ้าฉันเจอคู่แท้ของฉัน พวกท่านก็ว่าอะไรไม่ได้แล้ว!” ฮอลลี่พูดด้วยแววตาแน่วแน่ ฉันรู้จักแววตาแบบนั้นดี ไม่มีทางเปลี่ยนใจเธอได้หรอก “งานพรอม” ของเราก็ไม่เชิงว่าเป็นงานพรอมซะทีเดียว มันเริ่มต้นจากการเป็นงานพรอมตามธรรมเนียม แต่หลายปีที่ผ่านมา พวกอายุสิบแปดที่ยังไม่มีคู่ทุกคนจะบุกงาน “พรอม” ของฝูงอื่นโดยหวังว่าจะเจอคู่แท้ของตัวเอง หรือไม่ก็หาคู่นอนสักคืนถ้าไม่เจอ
วันเกิดของฉันคือวันก่อนงานพรอม ซึ่งก็คืออีกหนึ่งสัปดาห์ข้างหน้า และฉันก็ตื่นเต้นมาก ในที่สุดฉันก็จะได้รู้เสียทีว่าเดเมียนเป็นคู่แท้ของฉันหรือเปล่า ฉันรู้สึกหวิวๆ ในท้องทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องนี้ ถ้าเขาไม่ใช่คู่แท้ของฉันแล้วไปเจอผู้หญิงคนอื่นล่ะ ฉันจะรับได้ไหม ลึกๆ แล้วฉันชอบมาตลอดที่เขาคอยปกป้องฉัน แต่เขาก็ทำในแบบที่ฉันยังสามารถอัดผู้ชายสักคนได้อยู่ โดยที่เขาก็จะคอยดูอยู่ตรงนั้น คอยระวังไม่ให้ฉันเจ็บตัวไปด้วย